Słynna kwantowa teoria świadomości poddana testowi [ENG]
Chodzi o teorię autorstwa fizyka Rogera Penrose'a i anestezjologa Stuarta Hameroffa. Została poddana testowi laboratoryjnemu. Artykuł nawet po przetłumaczeniu na język polski pozostaje niezrozumiały dla laika. Potrzebna pomoc ekspertów z Wykopu.
troll234 z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 37
- Odpowiedz
Komentarze (37)
najlepsze
Współcześnie praktycznie cała filozofia umysłu koncentruje się wokół kognitywistyki (cognitive science), która jest interdyscyplinarną nauką, wykorzystującą osiągnięcia takich dziedzin jak:
neuronauki (neuroscience), psychologia, lingwistyka, nauki komputerowe i inne dyscypliny wiedzy.
Badania te bazują na nowoczesnych technikach neuroobrazowania takich jak:
funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI) czy emisja pozytronowa (PET), na komputerowym modelowaniu procesów poznawczych – oraz obficie czerpią z naukowych opisów klinicznych przypadków uszkodzeń mózgu (Oliver Sacks).
Ze
Eksperyment przeprowadzony w laboratorium Gran Sasso* poddaje w wątpliwość kwantową teorię świadomości
Kontrowersyjna teoria wysunięta przez fizyka Rogera Penrose'a i anestezjologa Stuarta Hameroffa, która zakłada, że świadomość jest zjawiskiem zasadniczo kwantowo-mechanicznym, została zakwestionowana przez badania dotyczące roli grawitacji w załamywaniu się kwantowych funkcji falowych. Opierając się na wynikach eksperymentu przeprowadzonego pod górą Gran Sasso we Włoszech, nowa praca stwierdza, że teoria Orchestrated Objective Reduction (Orch OR) Penrose'a i Hameroffa jest "wysoce niewiarygodna", gdyż opiera się na najprostszym typie załamania funkcji falowej związanego z grawitacją. Badacze zauważają, również, że bardziej złożone modele pozostawiają pewne pole manewru w obrębie tej koncepcji.
Wielu
@troll234: proszę - sorry za błędy i nieścisłości, ale tłumaczyłem na szybko
Podejście Penrose’a ma dwie dyskwalifikujące wady - po pierwsze, wcale nie udowodnił niealgorytmiczności ludzkiego myślenia. Udowodnił, że nie może być całkowicie algorytmiczne, żeby mogła zaistnieć kreatywność oraz wgląd
@prawdopodobnie_permanentna_zielonka: z punktu całkowicie algorytmicznego też nie jest to możliwe.
Ogólnie ani fizyka ani neuropsychiatria/psychologia ani filozofia nie jest w stanie wyjaśnić gdzie znajduje się świadomość.
Ciekawe, że teoria Penrosa jest zbliżona do tego co głosił Kant w swojej Krytyce. Ogólnie ogląd i empiryczność tego świata (czyli algorytmika) nie stanowi tego czym jest metafizyka. Poznanie a priori jest w moim odczuciu tym czym
1) O ile poszczególne modele wiążące świadomość ze zjawiskami kwantowymi są skądinąd słusznie przedmiotem kontrowersji, to o tyle należy zauważyć, że zostało już udowodnione ponad wszelką wątpliwość, że w mózgu występują różne potencjalnie istotne zjawiska kwantowe. Teoria świadomości autorstwa Penrose’a nie jest jedyną kwantową teorią świadomości: takich teorii jest na moment obecny już kilkadziesiąt, ale ta jest wciąż najsłynniejsza.
2) Roger Penrose jest fizykiem „totalnym”, przez co rozumiem to, że jest on jednostką tworzącą własne, odrębne od wizji mainstreamu rozbudowane modele fizyczne, co z jednej strony może przynosić potencjalnie fascynujące rezultaty, ale jednocześnie z drugiej strony stawia go przed karkołomnym zadaniem. Penrose odrzuca powszechnie przyjęte modele kosmologiczne, odrzuca teorię strun, proponuje własną interpretację mechaniki kwantowej, czy też wreszcie proponuje własną teorię odnośnie zjawiska świadomości. Chociaż niewątpliwie i niezależnie od słuszności jego koncepcji jest on geniuszem, to wciąż jednak w obecnych czasach trudno jest, żeby od jednej jednostki – choćby i geniusza – oczekiwać kreacji w pełni poprawnych „teorii wszystkiego”, zdolnych do kompleksowego wpasowania się w ramy współczesnego horyzontu naukowego.
3)
No jak jest "wiggle room" to dalej nic nie wiadomo. ¯\_(ツ)_/¯
Nie ma problemu. Niedługo AI nam powie o co chodzi. Albo i nie.
Dr Andrzej Dragan. Mniej więcej od momentu: 1:05:00. Opowiada, że rzeczywistość co raz to udowadnia nam, że jest kwantowa w pewnych sytuacjach. Górnej granicy zjawisk kwantowych nie widać. Ani duża odległość, ani duża ilość atomów nie stanowią ograniczenia. Penrose uważa, że to grawitacja powoduje załamanie funkcji falowych powyżej pewnej wartości krytycznej. "Dowodów" na takie twierdzenie na razie brak. Dlatego IMHO pójście o krok dalej i sugerowanie, że załamanie funkcji falowych ma