Dzisiaj dzien flagi to wrzucę Wam #
ciekawostkihistoryczne #
historia
Powszechnie się nam wydaje, że odwieczne barwy Polski to biały i czerwony, cóż jest to prawda dosłownie od wieku, a właściwie prawie od dwóch, ponieważ, dopiero podczas powstania Listopadowego w 1831 roku wprowadzono oficjalnie tę kolorystykę, która towarzyszy nam po dziś dzień. Wcześniej stosowano w Polsce kolorystykę biało-czerwono-niebieską na znak barw republikańskich, które również zostały przyjęte przez rewolucyjną Francję.
Co ciekawe, kolorystyka Niebiesko-Czerwono-Biała była oficjalnie uznawana za kolorystykę narodową Polski już w XVII wieku.
Niewiele brakowało, by polskie barwy narodowe wyglądały tak, jak obecne rosyjskie, czy francuskie. A wszystko za sprawą... husarzy i pancernych.
W okresie przedrozbiorowym silna była tradycja uznająca trzy kolory: biały, karmazynowy i granatowy. Tradycja barw karmazynowej i granatowej wywodzi się od strojów żołnierzy kawalerii, w których to formacjach służyli w większości szlachcice (tzw. wojska narodowego autoramentu).
Chociaż już w XVI wieku próbowano unifikować stroje poszczególnych oddziałów, jezdni w Polsce aż do XVIII wieku nie nosili mundurów. W początkach XVIII wieku jednolite stroje pojawiły się w pierwszych oddziałach prywatnych, a w połowie wieku w oddziałach królewskich.
W roku 1746 hetman wielki litewski Michał Kazimierz Radziwiłł wprowadził regulaminowy ubiór dla wszystkich husarzy i pancernych litewskich. Husaria nosić miała kontusze koloru karmazynowego i żupany granatowego, a pancerni kontusze koloru granatowego i żupany koloru karmazynowego. Wkrótce potem żołnierze koronni zaczęli z własnej inicjatywy nosić mundury, które dodawały im prestiżu wśród obywateli i ułatwiały rozpoznanie w tłumie. Usankcjonowaniem zwyczaju noszenia munduru w wojsku koronnym (husarii) był uniwersał hetmana Jana Klemensa Branickiego z 1763 roku.
Pochodzenie bieli jako jednego z kolorów narodowych pochodzi zaś od kopii i proporców jazdy, które zdobiono chorągiewkami czerwono-białymi lub karmazynowo-granatowymi. W roku 1775 powstała Kawaleria Narodowa, której mundury określono na granatowo-karmazynowo-białe. Po upadku państwa tradycja kolorystyczna nie zanikła. W 1807 roku sformowano pierwszy pułk lekkokonny dla gwardii Napoleona Bonaparte i utrzymano w nim mundury w barwach narodowych. Trójkolorowe kokardy pojawiły się także w pierwszych dniach powstania listopadowego.
Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej damy wystąpiły wówczas w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone. Nawiązano tą manifestacją do heraldyki Królestwa Polskiego – białego orła na czerwonej tarczy herbowej.
Biel i czerwień zostały oficjalnie uznane polskimi barwami narodowymi uchwałą sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 roku.
Dla zainteresowanych bardziej wrzucam więcej informacji:
//www.kresy.pl/kresopedia,historia,rzeczpospolita?zobacz%2Fpolska-bialo-granatowo-czerwoni
Komentarze (37)
najlepsze
Komentarz usunięty przez moderatora
Komentarz usunięty przez moderatora