Pseudonauka kontra jawność, czyli sposób na rekomendacje do zmian prawa

Czy optymalnym modelem była sytuacja asymetrii, w której Państwo wie wszystko o obywatelach, a obywatele o Państwie niemal nic? Przerabialiśmy to w poprzednim ustroju – w czasach, kiedy prawa człowieka, były tylko hasłami, z których władze wybierały te, które miały zamiar akurat przestrzegać.

[o.....n]

Moje uwagi do artykułu:

Jeśli zapytamy urzędnika, czy udzielanie informacji obywatelom opóźnia realizację jego innych zadań służbowych, mamy praktycznie 100% gwarancji, że padnie odpowiedź twierdząca. Wszak każde działanie zajmuje jakiś czas. Takie są prawa fizyki.

Nie, jeżeli wszystko odbywa się w systemie komputerowym. Wtedy możemy dokładnie śledzić, który urzędnik spowalnia proces załatwiania danej sprawy. Dodatkowo dane mogą być dostępne z automatu przez API.

Poprosi

[adam-dobrawy]

@orian: Fakt, w artykule jest nieścisłość. Pierwszy cytat odnosi się do odpowiedzi na wniosek. W innym wypadku mamy do czynienia z publikacją, o której mowa w artykule:

I tak na przykład, jeśli w jakiejś gminie dany obywatel regularnie prosi o udostępnienie protokołów z posiedzenia rady gminy, kwestionariusz wykaże obecność „nadużywacza”. Nie pokaże jednak tego, że to magistrat zaniedbuje obowiązek publikowania wszystkich protokołów z posiedzeń rady w Biuletynie Informacji Publicznej, a obywatel właśnie tą okolicznością zmuszony jest często wnioskować.

Aktywnie zabiegam, aby informacja o niemal każdej złotówce była publikowana na stronach internetowych. Już ponad 100 #rejestrumow zostało

[adam-dobrawy]

Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego za publiczne pieniądze (niemal 4 mln złotych) realizuje projekt „Model regulacji jawności i jej ograniczeń w demokratycznym państwie prawnym”. Rozsyłaną do urzędów ankietę zatytułowano „Nadużywanie prawa do informacji publicznej”, czyli napisz jak kochasz partię i dlaczego tak bardzo.