Elegia na śmierć prekariusza
Prekariusze miast, miasteczek i wsi żyją zatem od jednej umowy cywilnoprawnej do drugiej w wynajętych pokojach i mieszkaniach albo wciąż siedzą kątem u rodziców, zdani na ich łaskę i niełaskę, ich kaprysy, rozczarowania i wypominania. A czasem pakują walizki i wyjeżdżają za chlebem.
Skrzetuski z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 1
Komentarze (1)
najlepsze