Nie obrażajcie doktorantów! Gdyby nie pasja, już dawno bylibyśmy w Londynie

Według ustawy stypendium doktoranckie to 70 proc. minimalnego wynagrodzenia asystenta. W praktyce oznacza to około 1250 złotych. Szaleństwo. Zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, ile kosztuje wynajęcie pokoju w dużym mieście. Ale w sumie po co roszczeniowemu doktorantowi pokój?

[d.....o]

Nie czytam wyborczej, ale taki doktorant ze stypendium ma 90-100 h pracy dydaktycznej w roku. Plus nauka. Jak popycha dobrą naukę, to dostaje kasę z grantów promotora/szefa/swoich. Jak kiepską naukę, to nie popycha tylko fuchy robi na bokach. Etat poza uczelnią to żaden wyjątek. Opcje pośrednie rzadko spotykane. Poza tym, uczelnie dostarczają jeszcze kilku innych form (do)finansowania osób (również niepieniężnych).

[sinusik]

@doogroo: Zależy jaki. Żona na UMCSie doktorat robiła, to miała 8-10 godzin dziennie, a kasę otrzymywała tylko część doktorantów. Ja tam nie uważam by tak różowo było. Jak zresztą wszędzie w Polsce, prócz polityków i i ich pociotków.

[imyodda]

Stypendia (uczelniane czy z ministerstwa), granty, dotacje... Trzeba się pogimnastykować, ale możliwe jest "uzbieranie" większej kwoty (mówię o kierunkach ścisłych). Nie wiem jakie są różnice, gdy zostaje się na uczelni, a gdy idzie się do jakiegoś instytutu (jak np. PAN).

Ale jeśli ktoś myśli o doktoracie i ma taką możliwość to mimo wszystko lepiej wyjechać za granicę. Niezła pensja, większe możliwości, no i 'zagraniczny' doktorat jest wyżej ceniony niż polski (niestety, ale

[memep1]

Pierniczenie. Nauka jest dzisiaj międzynarodowa i to standard w krajach rozwiniętych, że się kształci/pracuje w różnych krajach. Mnóstwo Polaków robi doktoraty za granicą, gdzie jeżeli chodzi o nauki przyrodnicze i kierunki inżynierskie są dużo większe możliwości zarówno kształcenia, jak i późniejszej kariery. Jeżeli jedynym powodem jest pasja do nauki, to przy otwartych granicach w większości przypadków naprawdę nie ma powodu do użerania się z doktoratem w Polsce. Zasłanianie się pasją w tym

[thewickerman88]

@memep1: Dokładnie. Większość znajomych która poszła na doktora wybrała się za granicę(a w ogóle zrobiła to z braku perspektyw i pracy)-większa kasa i sensowniejsze badania. U nas środowisko naukowe to jedna wielka patologia w której każdy zaiwania na profesorów a każdy przejaw własnego myślenia czy pomysłowości jest duszony w zarodku bo robić można tylko to co zaplanował (nieraz konserwatywny) profesor.

[b.....l]

Jaka pasja ku.... . Gdyby byli obrotni i znali jezyk angielski na poziomie to by studiowali w UK a oni wola mizdrzyc sie do swoich znanych profesorkow ktorzy jakos tam ich przepchna do tego doktoratu pewnie z teori pierdzenia w stolek bo na praktyke tak samo jak przy mgr nie ma czasu, kasy, wiedzy, sprzetu. Jezli ktos brnie w gow.o to nie nazywa sie pasja ale marnowanie swojego czasu i talentu.