Wpis z mikrobloga

Jest jeden szczególny powód, dla wzrostu kultu Thora podczas epoki Wikingów. Kiedy chrzescijaństwo po raz pierwszy dotarło do Skandynawi i kolonii Wikingów ludzie tolerowali kult nowego boga, tak jak tolerowali kult jakiegokolwiek innego boga. (Politeistycznych bogowie sa rzadko "zazdrośni;" każda boska siła ma swoje miejsce i szacunek dla jednego nie wyklucza szacunku dla innych.) Jednak, gdy stało sie jasne, że chrzescijanie nie mieli zamiaru rozszerzenie tej samej tolerancji do tych, którzy w dalszym ciagu kontynuuja czczenie starych bogów, lecz chcieli wykorzenic tradycyjne religie północnej Europy i towarzyszacy jej sposób życia oraz wymienić ja na obcą religię, ludzie północy zareagowali. A kto może lepiej bronić ich tradycyjnego sposobu życia i swiatopogladu przed inwazją wrogich sił, niż Thor? Jednym z wielu dziedzin życia, w których przejawia sie ta walka - i jednym z najłatwiejszych do śledzenia za pomoca metod wspólczesnej antropologii - byl rodzaj ubioru. W przeciwienstwie do amuletu krzyża, który chrzescijanie nosili na szyi, ci którzy kontynuowali stare tradycje zaczeli nosic miniatury młota Thora. Odkrycia archeologiczne z tymi wisiorkami skoncentrowane są dokładnie w tych miejscach, gdzie wplyw chrzescijanstwa jest najbardziej widoczny. Choć w ostatecznym rozrachunku skazani na porażke, na ich wysiłku w celu zachowania tradycji ich przodków niewatpliwie skorzystał boski patron.

Tym wpisem rozpoczynam, jak sadze, odrobine dłuższą serię wpisów na temat najbardziej chyba znanego wszystkim Thora.

#historia #ciekawostki #wikingowie #norse
Pobierz
źródło: comment_xdw8k6DlP7nBiifzQGudCTT7qttamr1z.jpg
  • 4
@xerxes931: pod tagiem #norse znajdziesz kilka moich lepszych lub gorszych wpisów na temat mitologii nordyckiej :)

@Styrmir: Akurat w tym wpisie oparłem się głównie na książce Myth and Religion of the North: The Religion of Ancient Scandinavia. Gabriela.

In these [late Viking Age Icelandic] sources Thor appears not only as the chief god of the settlers but also as patron and guardian of the settlement itself, of its stability and