Wpis z mikrobloga

W pustym pokoju uwiędłe kwiaty w fotelu siedzi jełop wąsaty
A zegar tyka bo czas umyka z każdym browarem jełop zanika
I co tak siedzisz knurze opasły? twojej nadziei gwiazdy już zgasły; knurze opasły

A jełop jęczy, stęka i sarka nie wie ze grób mu kopie koparka
A na tym grobie kamień nich stanie a na kamieniu poety wołanie:
Tu leży jełop mój przyjacielu który przepierdział swe życie w fotelu
  • Odpowiedz