Współczesne USA, wojna domowa. Nie wiemy, kto ją rozpoczął, o co poszł... (@Para_na_film)

Współczesne USA, wojna domowa. Nie wiemy, kto ją rozpoczął, o co poszło, a nawet nie znamy dokładnie stron tego konfliktu. To nie jest kolejny film komentujący aktualną amerykańską polityką, a dużo bardziej uniwersalny. Za 10 i za 20 lat będzie podobnie aktualny jak dzisiaj. Bo mówi o ludziach, a nie partiach, systemie i tym, dlaczego największe imperium sprowadziło demokrację do pojedynku dwóch 80-latków (ogarnij się USA).

To historia o reporterach wojennych. Mamy doświadczoną fotoreporterkę, która ma już dosyć swojego zawodu, bo widziała za dużo, a jej zdjęcia niczego nie zmieniły. Partneruje jej dziennikarz, którego dokumentowanie strzelanin napędza, jak strzał dopaminy. Jak himalaiści, którzy mimo wielkiego niebezpieczeństwa nie potrafią przestać i wracają w góry, póki mogą. Jest też młoda fotoreporterka, dla której wojna to przygoda oraz nestor dziennikarstwa zmierzający na swoją ostatnią misję. Jest też jeszcze jeden bohater – widz, który może odnaleźć siebie w nich wszystkich. Pamiętacie, jak przykleiliście się do telefonów i stacji informacyjnych, gdy Rosja napadła na Ukrainę? Pamiętacie, jak wyczekiwaliście kolejnej bitwy, kolejnego nalotu, bo NARESZCIE COŚ SIĘ DZIEJE?! Nie? To ciekawe, skąd nagła gigantyczna popularność wojennych vlogów i kont na twitterze. To pewnie chodzi o wszystkich innych, nie o was – wy tacy nie jesteście.

„Civil War”, to film zadający trudne pytania, pokazujący ludzi w sytuacjach granicznych. Jak pisała Szymborska – tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono. Jednocześnie jest przeciwieństwem pogadanki o etyce – sceny akcji, bitwa o Waszyngton, strzelaniny, wybuchy, czołgi, samoloty. Jeśli wyłączycie część mózgu, to w sumie możecie obejrzeć go jak kolejny blockbuster. Wisienką na torcie jest sama muzyka -zapomnijcie o pompatycznym soundtracku, przygotujcie się na coś… przeciwnego.

8/10

#paranafilm #film #filmy #kino #civilwar #usa