[Angelfish]

Pipa carvalhoi (Miranda-Ribeiro, 1937)
Cały proces rozmnażania:
https://www.youtube.com/watch?v=BvyjEz7hgoc
https://www.youtube.com/watch?v=S6MCpPTk2ZM
https://youtu.be/I-EwKvqCKWI
https://youtu.be/1OHdyDRZEko

To gatunek, który z powodu swojej małej mobilności jest bardzo narażony na zmiany w swoim środowisku. Występuje co najmniej kilka lokalnych populacji zasiedlających obszary od Urugwaju aż po Brazylię.
Prawdopodobnie osiąga wiek 15-20 lat
Są to towarzyskie zwierzaki które wymagają trzymania w stadzie. Pojedyncze osobniki nawet na krótko oddzielone od innych stają się osowiałe i przeżywają stan podobny do ludzkiej depresji (brak chęci pobierania pokarmu, mała aktywność, próby ucieczki z wody).

Są aktywne w dzień, posiadają głos przypominający grzechotkę. Oświetlenie zgodne z ich pochodzeniem to 12/12 noc dzień. Jest to gatunek słodkowodny spędzający całe życie pod wodą. Samce(32-57mm ) różnią się od samic(41-68 mm ) wielkością.
To dość niezdarny gatunek nie polujący na ryby szybko pływające, takie ryby jak neony są w 100% bezpieczne i raczej nie zostaną zjedzone. W naturze raczej odżywiają się skąposzczetami, kijankami innych żab, zjadają wylinki płazów, pieniste gniazda żab z rodziny Leptodactylidae, chore ryby, padlinę i owady. Bardzo łatwo też się uczą pobierania suchej karmy i mrożonek.
Jeśli chodzi o wystrój akwarium to w akwarium urządzonym na typowo biotopowe mają problemy z pobieraniem pokarmu, lepsze jest zastosowanie gołego szkła z duża ilością korzeni, mchów i dużych liści bogatych w garbniki sprzyjające ich dobremu stanowi zdrowia. Od Pipy pipy odróżnią się wielkością, od Pipa parva natomiast obecnością zębów których brak u wcześniej wymienionego gatunku.
Pipa calvarhoi ma dość wszędobylski charakter zasiedla wiele siedliska (jeziora, rzeki, bagna i płytkie rozlewiska rzek).
Preferowana temperatura to 20-30 st C(potrafi wytrzymać w wodzie od 12-34 st C).
Pipa calvarhoi najprawdopodobniej podobnie jak ryby w mętnych wodach orientuje się za pomocą licznych narządów czuciowych linii bocznej. Znajdują się one na grzbietowo-bocznej powierzchni pyska, między nozdrzami, a okiem, pojawia się osiem do dziesięciu narządów linii bocznej. Kolejnych sześć narządów rozciąga się od przedniej i przednio-grzbietowej krawędzi oka. Dodatkowo występuje podwójny rząd narządów równoległy do ​​żuchwy, zakończony proliferacją narządów pod kątem żuchwy oraz jeszcze jeden zestaw rozciągający się od tylno-grzbietowego brzegu oka do żuchwy. Grzbietowo, od głowy do mniej więcej połowy pleców, biegną dwie serie narządów linii bocznej. Kolejne dwie serie zaczynają się tuż przed przedramieniem. Wzdłużnie zorientowane organy biegną wzdłuż boku i kończą się w pachwinie.
Wywołanie aktywności rozrodczej można osiągnąć dzięki obniżeniu poziomu wody i podniesieniu temperatury o którym następuje zwiększenie natlenienia, spadek temperatury i przewodności wody wywołany podmianą na wodę z filtra RO(odwróconej osmozy).

Zachowanie rozrodcze Pipa carvalhoii bardzo przypomina zachowanie innych pipów i jest prawie identyczne z zachowaniem P. pipa i P. parva, w tym salta podczas których samiece składają jaja na swoich plecach, a samce przyczepiają je swoim brzuchem do skóry grzbietowej samicy. Dorosły P. carvalhoi są dojrzałe płciowo w wieku od 7 do 9 miesięcy. Amplexus jest pachwinowy (samiec chwyta samicę w pasie powyżej ud) i występuje, gdy para godowa jest całkowicie zanurzona w wodzie. Para, prowadzona przez samicę, rozpoczyna serię manewrów, w których płyną w kierunku powierzchni, samce ruchami tylnych nóg wykonują ruchy przypominające rozciąganie się i na przemian umieszczają raz prawą raz lewą nogę na głowie samicy. Podczas salta samica wypuszcza jaja w połowie drogi przebytej od tafli do dna, a następnie podczas obrotu w wodzie samiec zapładnia jaja i wpycha je do samicy. Cykl powtarza się, aż wszystkie jaja zostaną uwolnione, zapłodnione i wszczepione (Duellman i Trueb 1994).
Po zapłodnieniu jajeczka są wczepiane w skórę grzbietu samicy. Naskórek i skóra właściwa na grzbiecie samicy ulegają w tym czasie znacznym zmianom (skóra obrasta zapłodnione jaja, niezapłodnione nie łączą się z komorami jajowymi, które są silnie unaczynione i przylegają do pojedynczej galaretowatej kapsułki jaja). Małe skrzela rozwijających się zarodków angażują się następnie w wymianę gazową z unaczynioną tkanką matki. U P. carvalhoi , wraz z P. parva i P. myersi, ale w przeciwieństwie do innych Pipa, nadal występuje wolno żyjące stadium larwalne (Sokol 1977). Po 14 do 28 dniach wysiadywania skórnego kijanki wylęgają się ze skóry matki przepychając się przez mały otwór komory jajowej.Inne pipy, takie jak P. pipa przechodzą bezpośredni rozwój, wykluwając miniaturowe dorosłe żaby zamiast larw. Ze względu na zwiększone wymagania młodych, bezpośrednio rozwijających się, gatunki Pipa z bezpośrednim rozwojem mają zwykle tylko jeden roczny cykl rozrodczy. Jednak gatunki takie jak P. carvalhoi, które produkują kijanki, są w stanie rozmnażać się kilka razy w roku. Odnotowano, że osobniki w niewoli produkują lęgi w odstępie 4 do 8 tygodni (Duellman i Trueb 1994).

Kijanki P. carvalhoi mają długość od 50 do 60 mm w 60 dniu życia (początek metamorfozy czaszki). Kończyny przednie są uwalniane 14 do 21 dni przed metamorfozą czaszki, która sama rozpoczyna się około 60-80 dni po wykluciu. Struktura ust ma około połowy szerokości głowy i znajduje się na samym przodzie ciała (kijanki przypominają miniaturowe sumy). Czaszka i szczęki składają się głównie z chrząstki embrionalnej i są długie, szerokie i płaskie (Sokol 1977).
Zarówno ogon, jak i płuca są ważne w stabilizacji hydrostatycznej. Kijanki muszą wypełnić płuca, zanim będą mogły pływać; z nieprawidłowo wypełnionymi płucami larwy P. carvalhoi będą miały trudności z wydostaniem się na powierzchnię i przemieszczeniem się (Sokol 1977).
Kijanki są filtratorami odżywiają się materią organiczną, zawiesina glonów, pierwotniaków i nicieni które pobierają z wody w której żyją.
Bibliografia:
Biology of Amphibians, William E. Duellman, Linda Trueb, JHU Press, 1994 - 670

The free swimming Pipa larvae, with a review of pipid larvae and pipid phylogeny (Anura: Pipidae) Otto M. Sokol Jurnal of morphology Volume154, Issue3
December 1977 Pages 357-425

Mam jeszcze pewną prywatę brakuje nam na YT subskrybentów 500 aby odpalić nowe funkcje więc uprawiam wykopkowe żebractwo proszę dajce suba i komentarz. A my na Hasło jestem wykopkiem damy wam 10% rabatu na zakupy w Piwnicy Akwarystycznej mieszczącej się w Łodzi przy ulicy Niemcewicza 24 w piwnicy bloku:P