Aktywne Wpisy
Drevnykocur +779
GrammarNazi +77
Mam żonę, syna, bardzo ich kocham. Mam też jakichś dwóch kumpli z którymi się spotykam raz na pół roku.
Ale czuję się strasznie samotny. Chciałbym tak wyjść sobie z kimś, posiedzieć, pogadać, pożalić się na robotę, posmiac się.
A nie mam z kim, nie mam żadnej paczki znajomych z którymi bym się mógł czasem spotkać. Do tego pracuję zdalnie I nawet w robocie nie mam z kim pogadać. I tylko Mirko daje
Ale czuję się strasznie samotny. Chciałbym tak wyjść sobie z kimś, posiedzieć, pogadać, pożalić się na robotę, posmiac się.
A nie mam z kim, nie mam żadnej paczki znajomych z którymi bym się mógł czasem spotkać. Do tego pracuję zdalnie I nawet w robocie nie mam z kim pogadać. I tylko Mirko daje
3756-2 = 3754
Wojciech Cejrowski
Kołtun się jeży
Publicystyka
Książka Cejrowskiego jest wznowieniem z 1995 r., kiedy ukazało się jej pierwsze wydanie. W zamierzeniu autora jest to zbiór odpowiedzi na listy przysyłane do niego przez widzów "WC Kwadransa" - programu prowadzonego przez Cejrowskiego na początku lat '90. Książka jest dość ciekawa (szczególnie gdy opisywane są zakulisowe rozgrywki w TVP i Radiu Kolor), ale nie ma ambicji przekonywania do poglądów autora. Dlatego warto się zastanowić, czy nie lepiej poświęcić wieczoru na Cejrowskiego-podróżnika niż Cejrowskiego-publicystę.
Orson Scott Card
Cień Endera
Sci-Fi
Pierwsza książka z tzw. "sagi ceni", historii toczącej się równolegle do głównej osi fabuły znanej z "Gry Endera". Głównym bohaterem "Cienia Endera" jest Groszek - który jest kreowany przez autora na prawą rękę Wigginsa. Książka wbrew pozorom jest napisana ciekawie i z pomysłem (nie jest to typowe odcinanie kuponów). Dość dziwną sprawą jest antypatyczne przedstawienie bohaterów z oryginalnej sagi (Ender jako łobuz, Groszek jako cyniczny psychopata, itd.). Jeśli czytelnik jest w stanie to przełknąć i wybaczyć autorowi postępujące wraz z kolejnymi tomami religijne zacietrzewienie, jest to z pewnością książka godna polecenia.