Wpis z mikrobloga

Myślałem, czy w przypadku epizodów depresyjnych, byłyby pomocne małe dawne środków opioidowych jak metadon, lewometadon. Oczywiście w małych dawkach, do tego stosując się do jakichkolwiek kolizji w lekach. Lewometadon na pewno ma mniejsze efekty uboczne.
Czemu opioidy? Chodzi o początek leczenia i szczególnie takie środki, które nie uzależniają (ba, w Polsce oba są używane do leczenia substytucyjnego, czyli zamiast tramadolu, heroiny i innych środków).
Do tego zdarza się, że ktoś wpada w samoleczenie, gdy odkryje że po tramalu czuje się lepiej, a tymczasem to opioid który dodatkowo ma działania przeciwdepesyjne
* Przede wszystkim chodzi o zniesienie bólu codzienności
* do tego poczucia anhenodii, czyli braku zdolności do czucia radości, przyjemności

Z ciekawszych prac naukowych polecam http://www.psychiatriapolska.pl/uploads/images/PP_2_2020/199Stefanowski_PsychiatrPol2020v54i2.pdf

Cytat z podsumowania.

Analiza przeprowadzonych badań wskazuje, że zaburzenia w endogennym układzie opioidowym OUN mogą stanowić jeden z elementów patofizjologii powstawania zaburzeń depresyjnych. Lekiem o potencjalnym działaniu przeciwdepresyjnym, który oddziałuje na układ opioidowy, jest buprenorfina. Lek ten może wykazywać dość szybkie działanie przeciwdepresyjne, podobnie jak ketamina. Właściwości przeciwdepresyjne buprenorfiny są związane z działaniem antagonistycznym wobec receptorów opioidowych typu kappa oraz modulacją receptorów typu µ.

U osób chorych na depresję, u których nie udało się uzyskać poprawy stanu psychicznego w wyniku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, mogą występować dysfunkcje receptorów kappa, podobnie jak u pacjentów uzależnionych od opioidów.

Buprenorfina stosowana wraz z lekami przeciwdepresyjnymi jest zwykle dobrze tolerowana. Najczęściej stwierdzanymi działaniami niepożądanymi buprenorfiny są nadmierna sedacja oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego (nudności i wymioty). Podawanie buprenorfiny wraz z samidorfanem może zmniejszać potencjalne działanie uzależniające buprenorfiny. Należy jednak pamiętać, że oprócz dwóch badań przeprowadzonych w ostatnich latach z randomizacją oraz kontrolą placebo większość przytaczanych danych ma ograniczoną jakość naukową. Przyszłe badania na temat skuteczności buprenorfiny w leczeniu depresji powinny obejmować większe grupy uczestników oraz być przeprowadzone z zachowaniem poprawnej metodologii. Dotychczasowe badania dowodzą, że buprenorfina wykazuje podobną skuteczność jak inne metody augmentacji leczenia, takie jak podawanie soli litu, hormonów tarczycy oraz atypowych leków przeciwpsychotycznych.


#psychiatria #depresja #ciekawostkimedyczne