[Overthefear]

Mam od jakiegoś czasu takie wrażenie, że stoję na końcu jakiejś drogi i już nie mam po prostu dokąd iść. Tak jakby wszystko się skończyło, chociaż nic się nawet nie zaczęło. Nerwica i depresja dojechały mnie psychicznie i fizycznie, mam ponad 30 lat i już się sypię, po prostu nie mam siły nic zmieniać. Mimo wieku jestem niezaradny, ledwo ogarniam utrzymanie siebie i chociaż pewnie mógłbym postarać się np. o lepszą pracę, to zwyczajnie nie umiem się podnieść z tego dołu. Niektórzy tutaj piszą, że nie mają w sobie żadnych emocji. W sumie zazdroszczę, bo ja mam tylko smutek. Taki smutek co aż boli fizycznie. Wykrzywia mi twarz tak, że nie da się tego ukryć. Co to za życie i po co mi ono.
#przegryw

[Scarface83]

@Overthefear: zyj chwila chyba o to chodzi nie wiem juz za duzo watpliwosci

[Overthefear]

@Scarface83: To byłaby dobra rada, gdyby nie fakt, że teraźniejszość jest taka męcząca...

[Kebab_po_browarze]

@Overthefear: ciężko mi się wypowiedzieć bo dawno nie czułem smutku, zupełnie tak jakbym nigdy go nie czuł ale kiedyś czułem. W sumie co ci szkodzi znaleźć lepiej płatną pracę? Może ci się uda, próbuj powoli bez presji puki masz się jak utrzymać

[Overthefear]

@Kebab_po_browarze: Szukać owszem można, ale problem z pracą jest u mnie taki, że jestem aspołeczną #!$%@?ą z nerwicą i musiałbym mieć robotę z jak najmniejszym kontaktem z ludźmi, bo inaczej już chyba całkiem bym się #!$%@?ł...

[Kebab_po_browarze]

@Overthefear: to może kurier?