Wpis z mikrobloga

Bayraktar TB2 – bezzałogowy rozpoznawczo–bojowy aparat latający (Unmanned Combat Aerial Vehicle, UCAV), klasy MALE (Medium-Altitude Long-Endurance/statek powietrzny o średnim pułapie i dużej długotrwałości lotu), produkcji tureckiej firmy Baykar Makina.

Najważniejsze informacje :

Prędkość maks.
220 km/h

Prędkość przelotowa
130 km/h

Pułap
8200 m

Pułap praktyczny
5500 m

Zasięg
150 km

Długotrwałość lotu
27 h

Uzbrojenie:
Od 2017 roku TB2 są standardowo produkowane w wersji dostosowanej do przenoszenia uzbrojenia w postaci czterech bomb kierowanych[4]. Udźwig uzbrojenia jest stosunkowo niewielki i wynosi 55 kg, a przy zmniejszonym zapasie paliwa 150 kg[4]. Standardowym typem są szybujące bomby kierowane rodziny MAM (Mini Akıllı Mühimmat) produkowane przez firmę Roketsan, określane też jako minibomby z uwagi na małą masę[4]. Cięższą wersją jest MAM-L (MAM-Lazer) o masie 22,5 kg – litera „L” oznacza sposób naprowadzania pocisku na odbite światło lasera.

Drugą dedykowaną dla TB2 bombą szybującą jest MAM-C (MAM-Cirit). Pocisk, podobnie jak wersja MAM-L, naprowadzany jest półaktywnie laserowo. W odróżnieniu od wersji „L”, dysponuje tylko jednym typem głowicy uniwersalnej, zdolnej do przebicia 200 mm stali RHA o średniej twardości (ang. Rolled Homogeneous Armour) i rażeniu odłamkami w promieniu 20 metrów.

Nowo opracowanym szybującym pociskiem dedykowanym TB2 jest TÜBİTAK Bozok. Przy zasięgu lotu wynoszącym około 10 km, pocisk w pierwszej fazie lotu naprowadzany jest na cel przez bezwładnościowy system nawigacyjny. Po dotarciu nad cel pocisk kieruje się w jego stronę, przechwytując odbitą od celu wiązkę laserową. Pierwszy próbny zrzut amunicji BOZOK z pokładu TB2 odbył się 26 lipca 2018 roku. Aparat latający ma być zdolny po modyfikacji do przenoszenia sześciu pocisków tego typu[2]. Bomba ma masę 16 kg i głowicę odłamkowo-burzącą detonowaną w powietrzu.

Źródło:Wikipedia
#ukraina
źródło: comment_1646258006kqoqkrpWgtt4f1Q2H1Rn54.jpg