Szkoła średnia na początku XX wieku, ostatnia klasa gimnazjum. Vili Liszner, uczeń słaby, za to utalentowany sportowo, oraz Antal Novák, nauczyciel matematyki i fizyki, z sympatią odnoszący się do uczniów, lecz bardzo wymagający. Tuż przed maturą między Vilim a Novákiem dochodzi do scysji, której następstwem będą dramatyczne wydarzenia. W tle owej historii toczy się miłosna przygoda Hildy, nastoletniej córki Nováka – ekscentrycznej, zagubionej dziewczyny.
Prosta historia prostych ludzi napisana prostym językiem (celowo bez przecinków Panie Jerzy). A jednak jest w niej coś, co mnie urzekło. A jest to opis lata. Podobnie jak w jednej z książek Grishama czuć żar lejący się z nieba i lepką skórą. Duchota w powietrzu zapiera dech tak jak przyspieszające tempo książki. Autor porusza wiele "oklepanych" tematów jak samotność, wyobcowanie, różnicę w mentalności pokoleń. Nie ma tu niczego odkrywczego, ale też i nie ma "złych" postaci. Każdy jest po prostu człowiekiem zmagającym się ze swoimi słabościami i przywarami.
Prosta historia prostych ludzi napisana prostym językiem (celowo bez przecinków Panie Jerzy)
Ktoś celowo napisał tekst bez przecinków? Mnie się kiedyś udało naskrobać coś tam na cztery czy pięć tysięcy znaków bez litery "r", ale żeby bez przecinków, to nie. Bo i po co?
@George_Stark: Jerzy, przecinków twoich nie godnam wstawiać. Ich brak jest tylko w tym jednym zdaniu mojej "recenzji", w książce interpunkcja jest na normlanym poziomie ;)
A co do braku litery "r" - czyż nie wystarczy pisać jako sepleniący narrator?
@rassvet: A nie, to nie o to chodzi. Napisałem se teksta w ogóle bez użycia słów, które owo "r" zawierają. Łącznie z jego wersją zsyntetyziwaną z "z", zwaną erzet.
@rassvet: Ja jeszcze raz zabiorę głos, bo mnie pod prysznicem naszła znienacka myśl dotycząca tego zdania. Otóż tam nie powinno być przecinków, nie ma tam na nie miejsca. Chociaż ja, gdybym pisał na szybko, to pewnie wstawiłbym jeden z rozpędu, przed "napisana".
Tytuł:
Złoty latawiecAutor:
Dezső KosztolányiGatunek:
literatura pięknaOcena: ★★★★★★★★☆☆
ISBN:
9788366511200Tłumacz:
Irena MakarewiczWydawnictwo:
OfficynaLiczba stron:
390Prosta historia prostych ludzi napisana prostym językiem (celowo bez przecinków Panie Jerzy). A jednak jest w niej coś, co mnie urzekło. A jest to opis lata. Podobnie jak w jednej z książek Grishama czuć żar lejący się z nieba i lepką skórą. Duchota w powietrzu zapiera dech tak jak przyspieszające tempo książki. Autor porusza wiele "oklepanych" tematów jak samotność, wyobcowanie, różnicę w mentalności pokoleń. Nie ma tu niczego odkrywczego, ale też i nie ma "złych" postaci. Każdy jest po prostu człowiekiem zmagającym się ze swoimi słabościami i przywarami.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem #literaturapieknabookmeter
Ktoś celowo napisał tekst bez przecinków? Mnie się kiedyś udało naskrobać coś tam na cztery czy pięć tysięcy znaków bez litery "r", ale żeby bez przecinków, to nie. Bo i po co?
A co do braku litery "r" - czyż nie wystarczy pisać jako sepleniący narrator?
Chociaż ja, gdybym pisał na szybko, to pewnie wstawiłbym jeden z rozpędu, przed "napisana".
Tak trzeba żyć!