[o__p]

#przegryw ##!$%@? Można określić, że w przeciwieństwie do większości społeczeństwa nie przejawiam strachu do nocy, ale właśnie do dnia. Dzień kojarzy mi się z problemami, wysiłkiem i cierpieniem. W nocy nie przytrafia się zazwyczaj nic złego. Najlepiej czuję się dopiero po 21 godzinie. Może po prostu lubię noc, bo jest wtedy spokojniej i świat mniej przytłacza, albo to jakiś sentyment z "dzieciństwa" (bo chyba średnio się da określić tak okres życia, gdy miałem przez wiele lat dosłownie 0 jakichkolwiek znajomości z rówieśnikami i innych) gdy o tej godzinie już zasypiałem, więc nic się już wtedy po tej godzinie nie działo.