Tytuł: Rewizor Autor: Mikołaj Gogol Gatunek: komedia Ocena: ★★★★★★★☆☆☆
Przysięgam, nie pragnę wtedy zaszczytów... Oczywiście perspektywa kusząca... ale w obliczu cnoty wszystko jest marnością.
Gruchnęła wieść! Do miast przyjeżdża rewizor! To, że nie jest ważne jak jest, tylko jak jest w papierach i jak odbierają to władze, w jakiej postaci by one nie były, to stara prawda. Jak stara - nie wiem, ale w 1836, kiedy to komedia został wydana już obowiązywała. Oto zaczynają się przygotowania i pudrowanie rzeczywistości. W tym całym zamieszaniu do miasta przybywa Chlestakow. Nie płaci za noclegi, ani za wyżywienie, zupełnie jak urzędnik państwowy. Wieść o przybyciu nieznajomego szybko dociera do horodniczego (taki zarządca, czy inny burmistrz), który postanawia udać się mu naprzeciw. Wszak najlepszą obroną jest atak. Tak oto Chlestakow, który pierwszy orientuje się, że zaszła tu jakaś pomyłka rozgrywa tę partię po swojemu. Kiedy prawda wychodzi na jaw, już jest trochę za późno.
Gogol ponoć wielokrotnie zmieniał treść tej sztuki, twierdząc, że nie jest właściwie zrozumiana. Ja też nie wiem, czy zrozumiałem. Jeśli to miała być satyra na biurokrację, to chyba nie. Jeśli na postawy ludzi wobec biurokracji, to tak. Niezależnie od mojego zrozumienia jest to bardzo dobra komedia pomyłek i absurdów. Co prawda stara i nieprzystająca w formie do dzisiejszych standardów komedii. Przez tyle lat od wydania zmieniło się mnóstwo rzeczy, w tym i komedia. Absurdy jednak dalej są absurdami, biurokracja się okopuje, a postawy ludzi w samej swojej esencji chyba też są w miarę stałe.
Ten utwór to dramat (w znaczeniu rodzju literackiego), czytało mi się ciężko. Musiałem sobie wyobrażać aktorów na scenie, to dużo mi ułatwiło., tak samo jak wskazówki autora dotyczące tego, jak wystawić ten spektakl.
Wyjątkowo celna analiza obecnej sytuacji światowej. Krótko mówiąc Rosja znacząco się umocniła, Europa nie ma nic a Amerykanie prawdopodobnie nas zostawią na rzecz odejścia na Pacyfik. #wojna #ukraina #wojsko
Tytuł: Rewizor
Autor: Mikołaj Gogol
Gatunek: komedia
Ocena: ★★★★★★★☆☆☆
Gruchnęła wieść! Do miast przyjeżdża rewizor! To, że nie jest ważne jak jest, tylko jak jest w papierach i jak odbierają to władze, w jakiej postaci by one nie były, to stara prawda. Jak stara - nie wiem, ale w 1836, kiedy to komedia został wydana już obowiązywała. Oto zaczynają się przygotowania i pudrowanie rzeczywistości. W tym całym zamieszaniu do miasta przybywa Chlestakow. Nie płaci za noclegi, ani za wyżywienie, zupełnie jak urzędnik państwowy. Wieść o przybyciu nieznajomego szybko dociera do horodniczego (taki zarządca, czy inny burmistrz), który postanawia udać się mu naprzeciw. Wszak najlepszą obroną jest atak. Tak oto Chlestakow, który pierwszy orientuje się, że zaszła tu jakaś pomyłka rozgrywa tę partię po swojemu. Kiedy prawda wychodzi na jaw, już jest trochę za późno.
Gogol ponoć wielokrotnie zmieniał treść tej sztuki, twierdząc, że nie jest właściwie zrozumiana. Ja też nie wiem, czy zrozumiałem. Jeśli to miała być satyra na biurokrację, to chyba nie. Jeśli na postawy ludzi wobec biurokracji, to tak. Niezależnie od mojego zrozumienia jest to bardzo dobra komedia pomyłek i absurdów. Co prawda stara i nieprzystająca w formie do dzisiejszych standardów komedii. Przez tyle lat od wydania zmieniło się mnóstwo rzeczy, w tym i komedia. Absurdy jednak dalej są absurdami, biurokracja się okopuje, a postawy ludzi w samej swojej esencji chyba też są w miarę stałe.
Ten utwór to dramat (w znaczeniu rodzju literackiego), czytało mi się ciężko. Musiałem sobie wyobrażać aktorów na scenie, to dużo mi ułatwiło., tak samo jak wskazówki autora dotyczące tego, jak wystawić ten spektakl.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter
źródło: comment_1629832465oYAeJLwvwIYxyk7Bxm1ILW.jpg
Pobierz