[Phallusimpudicus]

Nadal w każdy poniedziałek powala mnie myśl, że nigdy nie muszę iść już do pracy: mogę podziękować za to mojej 25-letniej wersji mnie. W wieku 40 lat wciąż mogę biegać z moim synem lub cieszyć się długim dniem spędzonym na pracy w stolarce: to dobre zdrowie zawdzięczam również hojności mojemu dawnemu, 25 letniemu JA.

Nawet moje bose stopy, które wygodnie siedzą na dębowej podłodze nagrzanej do temperatury 80 stopni F za pomocą systemu ogrzewania promiennikowego które sam zrobiłem, gdy patrzę przez okno na śnieżycę, zawdzięczam październikowej wersji mnie, która czołgała się godzinami w błocie, aby ułożyć i połączyć te wszystkie setki stóp rury PEX. Dzięki stary.

Akt odbierania nagrody jest wspaniały, ale sam akt dawania (zarówno sobie, jak i innym) jest równie wspaniały. Mając to na uwadze, zamierzam wyłączyć ten komputer na którym piszę i wrócić do pracy, wysyłając sobie i innym więcej prezentów w przyszłość.

https://www.mrmoneymustache.com/2014/11/11/are-you-giving-the-shaft-to-your-future-self/

It still blows my mind each Monday that I never have to go to work: I can thank the 25-year-old version of me for that. Here at age 40 I can still sprint through the park with my boy or enjoy a long day hoisting roof rafters and balancing on ladders: I owe this good health to the generosity of my past self as well.

Even my pleasantly warm bare feet, which sit comfortably on an Oak floor heated to a toasty 80 degrees by a DIY radiant heat system*** as I look out the window at a snowstorm, are owed to the October version of me, who crawled around for hours in the dirt of the crawlspace to thread and connect all those hundreds of feet of PEX pipe. Thanks, dude.

The rewards are great, but the very act of giving (both to yourself and to others) is just as great. So with that in mind, I’m going to fold up this computer and get back to work, sending some more gifts into the future.

#mrmoneymustachequotes #rozwojosobisty