[AnonimoweMirkoWyznania]

#anonimowemirkowyznania
Mirki, pomóżcie mi, bo nie wiem, co robić dalej ze swoim życiem.
Studiuję zaocznie, pracuję w gównorobocie za gównopieniądze, mieszkam na wsi z rodzicami.
Do tego nie należę do atrakcyjnych, psychicznie #przegryw - samoocena leży i kwiczy, jakoś udaje mi się udawać normalną osobę, choć coraz częściej przez głowę przechodzi mi myśl, że nic w życiu nie osiągnę.
Nie mam sił, czasu i pieniędzy, by coś z tym zrobić.

I może niedługo pojawią się na horyzoncie, kończę studia, będę mieć więcej czasu, będę mógł się wyprowadzić, poszukać sensownej pracy, może spróbować zagranicy.

Tylko właśnie nie chcę nadal żyć z dnia na dzień z myślą "jakoś to będzie". Wiem, że muszę się ukierunkować i skupić na celu, tylko tak jakby już zapomniałem o tym, jak to jest być szczęśliwym, nie wiem, co robić dalej, brakuje mi sensu, nie wiem jak żyć.
Czy to już #depresja, czy zwykłe zagubienie?

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: [Nie siedź w domu w ferie i w wakacje](https://st.pl/$xvynkdla)

[AnonimoweMirkoWyznania]

Zaplusuj ten komentarz, aby otrzymywać powiadomienia o odpowiedziach w tym wątku. Kliknij tutaj, jeśli chcesz skopiować listę obserwujących

[bulwapospolita]

Spróbuj znaleźć środki i porozmawiać z kimś, nawet jeśli miałoby to być jedno spotkanie. Nie ma sensu sobie przypisywać diagnoz i łatek na tym etapie ;)

[AnonimoweMirkoWyznania]

EleganckaPrzyjaciółka: @AnonimoweMirkoWyznania: idz po leki.

Zaakceptował: Eugeniusz_Zua