Wpis z mikrobloga

44. Ferdinand Seidel (ca. 1700-73)

To już czterdziesty czwarty odcinek cyklu spod tagu #rokzlutniabarokowa, a w nim o menuetach Ferdinanda Seidela. O samym Seidelu można powiedzieć tyle, że urodził się w śląskim Falkenbergu (przypuszczam, że chodzi o wieś Sokolec w gminie Nowa Ruda), był skrzypkiem i zdolnym kompozytorem symfonii, koncertów itd, oraz współpracownikiem m.in. Leopolda Mozarta (tak, zbliżamy się już do tego okresu). A wspominam o nim, gdyż 1757 roku najprawdopodobniej dostał zlecenie od właściciela najstarszego wydawnictwa muzycznego Johanna Breitkopfa na nową muzykę lutniową, aby Breitkopf mógł zaprezentować swoją nową metodę drukowania tabulatur lutniowych, z wykorzystaniem ruchomych czcionek. Wydawnictwo składało się z fantazji Ernsta Barona oraz 12 menuetów (po dwa w ważniejszych kluczach używanych na lutni) Seidela i stanowiło niejako zachętę dla nabywców, a na pewno było badaniem rynku. Druk był rewelacyjny, muzyka dobra… ale to było pierwsze i ostatnie wykorzystanie tej metody, gdyż jak możemy zgadywać, rok 1757 to zdecydowanie za późno na komercyjny sukces i zrobienie biznesu na przygasającej karierze lutni.

Niestety na yt próżno szukać profesjonalnych nagrań menuetów Seidela, dlatego zamieszczam amatorskie nagranie jednego z menuetów w wykonaniu Ernsta Bernharda

#bojowkalutnibarokowej
#muzyka #muzykaklasyczna #lutnia
laoong - 44. Ferdinand Seidel (ca. 1700-73)

To już czterdziesty czwarty odcinek cy...