Wpis z mikrobloga

Eta Carinae

Niestabilna gwiazda podwójna wewnątrz wielkiej Mgławicy Carina.
Jedna z największych, najmasywniejszych i najjaśniejszych gwiazd w naszej Galaktyce.

Układ składa się z gigantycznej (100–150 razy masywniejsza od Słońca) jasnej niebieskiej gwiazdy zmiennej,
oraz masywnej (ok. 30 mas Słońca) gwiazdy typu widmowego O lub gwiazdy Wolfa-Rayeta.
Okres orbitalny układu wynosi ok. pięć i pół roku.

Eta Carinae znajduje się w krańcowym stadium ewolucji (trwającej w przypadku tak masywnych obiektów „zaledwie” ok. jednego miliona lat).
Obecnie gwiazda emituje 4 miliony razy więcej energii niż Słońce, osiągając jasność 5 milionów Słońc.
Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy #!$%@? co roku masę odpowiadającą masie Jowisza.

W wyniku szybkiej utraty materii poprzez silny wiatr gwiazdowy, który uderza w wolniejsze warstwy zewnętrzne, przechodzi czasami potężne wybuchy. Ostatni miał miejsce podczas maksimum jasności, w roku 1841.
Pozostały po nim dwa sferyczne obłoki gazu i pyłu, każdy setki razy większy od Układu Słonecznego,
rozchodzące się z biegunów gwiazdy, nazwane Mgławica Homunculus

https://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/etacar2_hst_big.jpg

Obserwacje prowadzone w zakresie rentgenowskim ukazały również ślady podobnej eksplozji, jaka nastąpiła około 1000 lat temu.

Jedną z charakterystycznych cech Ety Carinae są jej nieoczekiwane zmiany jasności.
Kiedy w 1677 roku została po raz pierwszy skatalogowana przez Edmunda Halleya, była obiektem czwartej wielkości gwiazdowej, jednak już w 1730 zaobserwowano jej znaczne pojaśnienie i stała się ona najjaśniejszą gwiazdą w Kilu (gwiazdozbiór).
Od tego czasu zaczęła słabnąć i w 1782 powróciła do poprzedniego stanu.
W 1820 znów zaczęła jaśnieć dziesięciokrotnie do 1827, by w kwietniu 1843 osiągnąć największą zarejestrowaną jasność ok. -0,8m.
Eta Carinae była wówczas drugą, pod względem jasności, gwiazdą na niebie, zaraz po Syriuszu i to pomimo wielkiej odległości ok. 7500 lat świetlnych od nas.
Następnie jej jasność ponownie zaczęła słabnąć, by w latach 1900–1940 spaść do ok. 8. wielkości gwiazdowej, a więc przestała być widoczna gołym okiem. Wkrótce jednak znów pojaśniała do 6–7m w 1952.

Obecnie gwiazda znajduje się na pograniczu widzialności nieuzbrojonym okiem przy jasności 6,21m, notując w latach 1998–1999 dwukrotne pojaśnienie.

Gdy reakcje termojądrowe wewnątrz gwiazdy ustaną, co wedle wszelkiego prawdopodobieństwa nastąpi w ciągu najbliższych kilkudziesięciu tysięcy lat, Eta Carinae zginie podczas gigantycznego wybuchu supernowej lub hipernowej, stając się gwiazdą neutronową, bądź – co przy tak dużej masie bardzo możliwe – czarną dziurą.

Dla zainteresowanych filmik z większą ilością informacji:
https://www.youtube.com/watch?v=IAZkpyFEbLg

#kosmos #kosmosboners #nasa #astronomia #eksploracjakomosu #ciekawostki #nauka #gruparatowaniapoziomu
M.....t - Eta Carinae

Niestabilna gwiazda podwójna wewnątrz wielkiej Mgławicy Cari...

źródło: comment_egnGZ8HOHBSmnEvfyo0RMN1ic3MWgQBq.jpg

Pobierz
  • 13
  • Odpowiedz
@Morit: I kolejny wartościowy kontent z rana. Myślę, że przemiana Eta Carinae będzie niezwykłym widowiskiem wizualnym ( ͡° ͜ʖ ͡°)
  • Odpowiedz
@tRNA: Szansa, że się zdarzy za naszego życia, to jak wygrana w totolotka.. na szczęście losowań (gwiazd) wiele.
No i jakkolwiek małe szanse to zawsze ktoś wygrywa.. czekamy ;)
  • Odpowiedz
Eta Carinae zginie podczas gigantycznego wybuchu supernowej lub hipernowej, stając się gwiazdą neutronową, bądź – co przy tak dużej masie bardzo możliwe – czarną dziurą.


Którą nazwiemy Era Grażynae...

#ubogo
  • Odpowiedz
@gardan: Planetami czy gwiazdami? Układy binarne gwiazd są częstsze niż pojedyncze, istnieją nawet teorie, że zawsze powstaje układ binarny.
I układy te w większości są stabilne i oddalone są od siebie "w bezpiecznej" odległości, "nie pożerają się" nawzajem i tak naprawdę niewiele to zmienia ;)
  • Odpowiedz
@Morit: nie to żebym się znał, ale na logikę skoro jest oddalona o 7500 lat świetlnych to jakim cudem można zaobserwować co się działo na niej 1000 lat temu, coś mi się tu matematycznie nie tegesuje
  • Odpowiedz
@bizonsky: Jeśli światło dociera do nas po 7500 lat, to oczywiście widzimy to co miało miejsce 7500 lat temu.
Ale przyjmujemy, że moment, w którym światło do nas dociera to jest dla nas teraz.
1000 lat temu to 1000 lat temu.

Tak samo ze wszystkimi obserwacjami astronomicznymi, łącznie z naszym Układem Słonecznym gdzie też już występują różnice.
  • Odpowiedz
@Morit: pierwszy raz spotykam się, że "tak się mówi", a sporo czytam sobie podobnych rzeczy.
dla wszystkich, cąłego wcszechświata i dla nas także zdarzyło sie to 8500 lat temu, nie 1000.
  • Odpowiedz
@bizonsky: Nie mogę znaleźć nic oficjalnego, wysłałem maila do znajomego z ESA, on jest nega biurokratą to znajdziw zapis o tym ;)

Ale przykład, z którym na pewno się spotkałeś już masz w opisie Eta Carinae - masz lata kiedy zaczęła się rozjaśniać czy słabnąć. Według Ciebie trzeba by odjąć te 7500 lat.

Rok temu było trzydziestolecie wybuchu Supernowej 1987A. A nie stocośtam tysięcy trzydziestolecie ;)

Owszem czasem się rozgranicza prawdziwy
  • Odpowiedz