Wpis z mikrobloga

Komórkowe "sprzątanie" bez tajemnic

http://kopalniawiedzy.pl/autofagia-autofagosom-lizosom-degradacja-rozklad-ubikwityna-proteasom,6976

Międzynarodowy zespół badaczy zidentyfikował receptory odpowiedzialne za autofagię - jeden z procesów pozwalających komórkom na oczyszczanie się z niepotrzebnych cząsteczek oraz wykorzystanie energii uzyskanej z ich rozpadu. Odkrycie może być istotne dla zrozumienia istoty wielu chorób człowieka.

Choć trudno w to uwierzyć, zjawisko to znane jest od co najmniej trzydziestu lat, lecz nigdy dotąd nie zidentyfikowano białek odpowiedzialnych za odróżnienie elementów przeznaczonych do zniszczenia od tych, które powinny przetrwać.

Aby zidentyfikować receptory odpowiedzialne za autofagię, badacze przestudiowali dane dotyczące innego procesu eliminacji zbędnych cząsteczek. Mowa tu o degradacji z udziałem tzw. proteasomów - wyspecjalizowanych struktur przeznaczonych do usuwania pojedynczych cząsteczek białek. W procesie tym proteiny przeznaczone do usunięcia są "znakowane" poprzez przyłączenie cząsteczek innego białka, zwanego ubikwityną. Powstały w ten sposób kompleks jest transportowany do proteasomu, w którym dochodzi do ostatecznej degradacji białka.

Proces autofagii przypomina pod wieloma względami degradację zależną od ubikwityny, lecz charakteryzuje się także cechami zupełnie unikalnymi. Najważniejszą z nich jest rozmiar niszczczonych struktur, które są wielokrotnie większe (rozkładowi mogą ulegać nawet całe podjednostki funkcjonalne komórek, zwane organellami). Co więcej, wewnątrzkomórkowe ciałka przeprowadzające autofagię, zwane autofagosomami, są pozbawione jakichkolwiek enzymów trawiennych. Oznacza to, że muszą się one łączyć z lizosomami - organellami wyspecjalizowanymi w rozkładzie wielu rodzajów związków organicznych. Mechanizm łączenia się tych dwóch struktur nie był jednak dotychczas znany.

Przełom nastąpił dopiero dzięki badaniom prowadzonym pod przewodnictwem dr. Vladimira Kirkina z Uniwersytetu im. Goethego we Frankfurcie. Naukowcy zaobserwowali, że do związania autofagosomu i lizosomu potrzebne są dwie molekuły. Pierwszą z nich, zgodnie z oczekiwaniami badaczy, było białko podobne pod wieloma względami do ubikwityny, które nazwano ATG8. Drugą okazała się proteina NRB1, kojarzona do niedawna z istotną rolą w rozwoju niektórych nowotworów. Niestety, dotychczas nie wyjaśniono jednoznacznie zależności pomiędzy pożyteczną rolą NRB1, polegającą na kierowaniu procesem autofagii, oraz udziałem tej proteiny w procesie nowotworzenia.

Dokonane odkrycie może być istotnym krokiem nie tylko w badaniach nad nowotworami. Okazuje się bowiem, że zaburzenie procesu autofagii może także prowadzić do innych chorób, takich jak parkinsonizm czy choroba Alzheimera. Dokładne zrozumienie zjawiska autofagii może ułatwić prace nad nowymi formami terapii, które zapobiegałyby rozwojowi tych schorzeń bądź skutecznie je leczyły.

http://biotechnologia.pl/biotechnologia/artykuly/trzeba-umrzec-aby-zyc-czyli-slow-kilka-o-autofagii,1045

Dorosły człowiek składa się z ponad stu bilionów komórek. Każda komórka to indywiduum, które tętni swoim własnym życiem. Z biochemicznego punktu widzenia to fabryka procesów i reakcji, których prawidłowy przebieg umożliwia utrzymanie biologicznej równowagi organizmu.

Każda z komórek organizmu pracując ze 100% wydajnością ulega po pewnym czasie uszkodzeniu, bądź po prostu fizjologicznie starzeje się. Programowana śmierć komórkowa (ang. Programmed Cell Death – PCD) eliminuje zbędne lub uszkodzone komórki. Jest to proces ściśle regulowany przez czynniki genetyczne. Klasyfikacja na podstawie morfologicznych kryteriów obejmuje trzy typy PCD: genetycznie zaprogramowane samobójstwo komórki- apoptozę, martwicę czyli nekrozę, oraz mało komu znaną autofagię.

Autofagia to bardzo ważny biologiczny proces, którego fizjologicznie stary i konserwatywny mechanizm polega na eliminowaniu poszczególnych zużytych lub uszkodzonych części komórki bez konieczności jej uśmiercania. W warunkach krytycznych przeznaczony do usunięcia obszar cytoplazmy opłaszczany jest podwójną błoną zwaną fagoforem, która wraz z postępem procesu zamyka się w pęcherzyk autofagosom. W kolejnym etapie dołączają się lizosomy odpowiedzialne za trawienie zamkniętej w pęcherzyku treści. Degradowane w ten sposób mitochondria, elementy siateczki śródplazmatycznej czy inne elementy komórki, rozkładane są w proste związki organiczne, które po zakończeniu autofagii mogą być w dalszym ciągu wykorzystywane przez komórkę lub magazynowane w wakuoli. Autofagia bardzo często więc nazywana jest także recyklingiem komórkowym. [.....]

#nauka #biologia #autofagia #nobel
bioslawek - Komórkowe "sprzątanie" bez tajemnic

http://kopalniawiedzy.pl/autofagia...
  • Odpowiedz