Wpis z mikrobloga

Junkers G38

Projekt prof. Hugo Junkersa zakładał użycie olbrzymiego skrzydła wolnonośnego bez usterzenia, jednakże w latach dwudziestych budowa takiego skrzydła nie była możliwa ze względów technicznych. Wyjściem był kompromis – zastosowanie bardzo grubego skrzydła wolnonośnego (głębokość profilu 10,8 m i wysokość 2,8 m – przestrzeń wykorzystana przez silniki) z wmontowanymi silnikami oraz klasycznego kadłuba znacznie pomniejszonego w stosunku do olbrzymiego skrzydła. Na kadłubie umieszczone było usterzenie, zapewniające stateczność i sterowność.

Wyprodukowano jedynie 2 sztuki (jedną w wersji G 38a, drugą jako G 38ce), zakupione następnie przez linie lotnicze Deutsche Lufthansa. Pierwszy egzemplarz służył raczej do celów reklamowych, a drugi obsługiwał dłuższe trasy: z Berlina do Monachium, Frankfurtu nad Menem i Królewca. Wykorzystywany był też na niektórych liniach międzynarodowych. Pomimo to G 38 uważany był raczej za "prehistorycznego kolosa" niż za nowoczesny samolot. G 38a rozbił się w 26 maja 1936 w Dessau (dziś Dessau-Roßlau), a druga maszyna od 1939 służyła w Luftwaffe do transportu wojskowego. Została zniszczona w czasie nalotu bombowego w Atenach w maju 1941.


Źródło: Wikipedia

#aircraftboners #lotnictwo #fotohistoria #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne
Pobierz
źródło: comment_M5o62o7J4RTbYWNVK92JeX6uKO5ZPmxp.jpg