Wpis z mikrobloga

#tedkaczynskinadzis
40. We współczesnym industrialnym społeczeństwie jedynie minimalny wysiłek jest konieczny do
zaspokojenia fizycznych potrzeb jednostki. Wystarczy przejść przez program ćwiczeń w celu
zdobycia pewnych mało ważnych zdolności technicznych, później przychodzić na czas do pracy i
podejmować naprawdę skromny wysiłek konieczny do utrzymania tej pracy. Jedynymi
wymaganiami są umiarkowany poziom inteligencji oraz przede wszystkim proste
POSŁUSZEŃSTWO. Każdym, kto posiada te cechy społeczeństwo opiekuje się od kołyski aż po
grób. (Tak, istnieje podklasa, która nie ma takiego dostępu do fizycznych konieczności, ale
mówimy tutaj o głównym nurcie społeczeństwa). Nie jest więc zaskakującym fakt, że współczesne
społeczeństwo jest pełne działań zastępczych. Zalicza się tu prace naukowe, osiągnięcia sportowe,
prace humanitarne, twórczość artystyczną oraz literacką, wspinanie się po drabinie korporacyjnej,
gromadzenie pieniędzy i dóbr materialnych ponad stan, w którym zapewniają fizyczne zaspokojenie
oraz działalność społeczną wymierzoną w kwestie, które nie są istotne dla działacza osobiście, tak
jak w przypadku białych aktywistów pracujących na rzecz praw kolorowych mniejszości. Nie są
one zawsze czysto zastępczymi działaniami, ponieważ w przypadku wielu ludzi mogą być
motywowane częściowo przez potrzeby inne, niż potrzeba posiadania celu do osiągnięcia. Prace
naukowe mogą być częściowo motywowane przez żądzę prestiżu, twórczość artystyczną przez
potrzebę wyrażania uczuć, bojowniczą działalność społeczeństwa przez wrogość. Dla większości
osób te czynności są jednak działaniami zastępczymi. Na przykład, większość naukowców
prawdopodobnie zgodzi się, że “spełnienie”, które czerpią ze swej pracy jest ważniejsze niż
zdobywane pieniądze oraz prestiż.