[n.....y]

#tedkaczynskinadzis
39. Terminu “działania zastępczego” używamy na określenie aktywności skierowanej ku
sztucznemu celowi wyznaczonemu sobie przez ludzi wyłącznie po to, by posiadać jakikolwiek cel,
lub powiedzmy dla “spełnienia”, jakie mogą osiągnąć z dążenia do celu. Oto dobry sposób na
zidentyfikowanie działań zastępczych. Dana osoba wkładająca większość swego czasu i energii w
osiągnięcie celu X powinna odpowiedzieć na pytanie: “Czy gdyby musiał poświęcić większość
swego czasu i energii w celu zaspokojenia swoich biologicznych potrzeb i gdyby wymagałoby to od
niego wykorzystania swych fizycznych i umysłowych udogodnień w zróżnicowany i ciekawy
sposób, czy czułby się poważnie niespełniony, z powodu nieosiągnięcia celu X? Jeśli odpowiedź
brzmi “nie” – jego dążenie do celu X jest działaniem zastępczym. Studia Hirohito nad biologią
morską stanowiły z pewnością działanie zastępcze, gdyż jest oczywiste, że gdyby musiał spędzać
czas na pracy nienaukowej w celu uzyskania minimalnych konieczności życiowych, nie czułby się
niespełniony z powodu nieznajomości anatomii oraz cyklów życiowych morskich zwierząt. Z
drugiej strony dążenie do seksu i miłości (dla przykładu) nie stanowi działania zastępczego,
ponieważ większość ludzi, nawet gdyby ich egzystencja była zadowalająca pod każdym innym
względem, czułaby się niespełniona, gdyby ich życie upłynęło bez związku z przedstawicielem
przeciwnej płci. (Dążenie do nadmiernej liczby stosunków, większej niż rzeczywiste potrzeby
jednostki, może jednak być działaniem zastępczym).