Wpis z mikrobloga

Pod koniec XIX wieku niemiecki inżynier Rudolf Dieselpo ukończeniu studiów inżynieryjnych w Monachium otrzymał posadę inżyniera w firmie Lindego w Berlinie, gdzie pracował nad udoskonaleniem wczesnych i niedopracowanych wersji silnika spalinowego. Początkowo jego prace skupiały się na silniku spalającym pył węglowy, niestety żadna z tych konstrukcji nie była udana. Później jednak dzięki uzyskaniu wsparcia finansowego od Maschinenfabrik z Augsburga i zakładów Krupp, Diesel odzyskał wiarę w swój projekt i zmieniając strategię tworzył craz bardziej udane jednostki. Jednym z jego największych osiągnięć było stworzenie wysokoprężnego silnika tłokowego o samoczynnym zapłonie, wywoływanym przez sprężenie powietrza.
Po wielkim zachwycie, szybko jednak okazało się, iż jego konstrukcja miałą problemy ze stabilną pracą na wolnych obrotach, pojawiły się także poważne problemy z odpalaniem przy niskich temperaurach. Na niemieckiego wynalazcę posypały się gromy, a on sam porzucił dalsze prace nad silnikiem. Dokładnie rok później do Rudolfa Diesela napisał przebywający wówczas we Francji radziecki fizyk Aleksjej Żarow, który twierdził iż dokonał istotnego usprawnienia w jego wynalazku, prosząc o spotkanie. Żarow w swojej pracowni stworzył specjalną grzałkę umieszczaną w ściance głowicy silnika, która ogrzewa komorę ułatwiając odparowanie paliwa i samozapłon. Już na pierwszym spotkaniu obaj konstruktorzy zawarli stosowne porozumienia, a pół roku później pierwsza świeca Żarowa znalazła się w nowym silniku Diesla i z niewielkimi modyfikacjami jest stosowana do dziś.
Na zdjęciu obaj konstruktorzy w pierwszym samochodzie z udoskonalonym przez Żarowa silnikiem Diesla.

#ciekawostki #heheszki #radzieccynaukowcy #radzieccyuczeni
W.....v - Pod koniec XIX wieku niemiecki inżynier Rudolf Dieselpo ukończeniu studiów ...

źródło: comment_x87LFb6RW6mIyLghZ4pnWq1SvTniRxu6.jpg

Pobierz
  • 1