Zabawne, bo pamiętam jak po wydaniu Powstania Warszawskiego, Lao Che zaczęła się jarać pewna grupa beton-prawaków. Nie wiem jak odbierają ostatni album i takie utwory jak poniżej :)
Zawyły chamy: - Bij gejów, mścij braci! A tak wyje cham, gdy rozum traci. Po nich ryknęli chłoptasie w brunacie: - Żyć tu nie damy żadnej czarnej szmacie! Następnie zrodzili się damscy bokserzy, Treserzy, co lepić chcę z dzieci żołnierzy, I dalej też ci, co krzywdzą zwierzęta, W końcu ci z Bogiem na ustach, A z gównem w sercach.
Kroczy sól ziemi, W nogę noga. Kroczy sól ziemi, Tyle, że sól jest niezdrowa.
Zstąpił więc Smok, gdy nerwów brakło, By z rezonem ogonem przegnać barachło. Lecz lęgła się, lęgła się, lęgła się ćma, A i smocza cierpliwość granice ma. Tak pożarł hołotę, by wysrać pod lasem, Nie chadzaj tamtędy, byś nie wdepnął czasem.
Kroczy sól ziemi, W nogę noga. Kroczy sól ziemi, Tyle, że sól jest niezdrowa.
Bój się smoków, bój smoków się, Człeku o kurduplim sercu i radykalnym w łbie.
Niekiedy marzy Smok o cichym kątku, Gdzieś pośród Wysp Przyzwoitego Rozsądku. Tam ludzie ludziom chylą nieba, I tylko wysp tych nie ma...
Zabawne, bo pamiętam jak po wydaniu Powstania Warszawskiego, Lao Che zaczęła się jarać pewna grupa beton-prawaków.
Nie wiem jak odbierają ostatni album i takie utwory jak poniżej :)
Zawyły chamy:
- Bij gejów, mścij braci!
A tak wyje cham, gdy rozum traci.
Po nich ryknęli chłoptasie w brunacie:
- Żyć tu nie damy żadnej czarnej szmacie!
Następnie zrodzili się damscy bokserzy,
Treserzy, co lepić chcę z dzieci żołnierzy,
I dalej też ci, co krzywdzą zwierzęta,
W końcu ci z Bogiem na ustach,
A z gównem w sercach.
Kroczy sól ziemi,
W nogę noga.
Kroczy sól ziemi,
Tyle, że sól jest niezdrowa.
Zstąpił więc Smok, gdy nerwów brakło,
By z rezonem ogonem przegnać barachło.
Lecz lęgła się, lęgła się, lęgła się ćma,
A i smocza cierpliwość granice ma.
Tak pożarł hołotę, by wysrać pod lasem,
Nie chadzaj tamtędy, byś nie wdepnął czasem.
Kroczy sól ziemi,
W nogę noga.
Kroczy sól ziemi,
Tyle, że sól jest niezdrowa.
Bój się smoków, bój smoków się,
Człeku o kurduplim sercu i radykalnym w łbie.
Niekiedy marzy Smok o cichym kątku,
Gdzieś pośród Wysp Przyzwoitego Rozsądku.
Tam ludzie ludziom chylą nieba,
I tylko wysp tych nie ma...
#muzyka #laoche