Przystanek autobusowy, niedaleko miejsca zamieszkania. Snieg gdzieniegdzie, a raczej to juz tak zwane blotko pośniegowe. Ale tak naprawde wiosna przebija. Wtem jeden nieuwazny ruch kierowcy autobusowy ...

Przystanek autobusowy, może ten sam co w poprzednim wierszu? Z mandarynek , łąki, śniegu - ułożyłem dość miły obrazek, bez zbędnych słów. Zima miesza się z wiosną. Spojrzenia, oddechy. I nagle : oddech największy, pokazany w krzywym zwierciadle, odjazd autobusu ...

Na odkrywanie swojego sensu życia nigdy nie jest za późno...