@Metoksyfenidyna9: Po prostu robisz to new w innym wątku niż ten, w którym stworzyłeś this, którego przekazujesz jako rodzic do QSqlTableModel. Ponieważ QObject potrzebuje być na jakiś wątku, by odbierać zakolejkowane sygnały, przypisuje mu się obecne. Jednak ze względu na sposób usuwania dzieci rodziców, wątek rodzica musi być taki sam. U ciebie widocznie okno tworzysz w innym wątku niż główny wątek GUI.

@Metoksyfenidyna9: Aha źle podałem w tym przykładzie z lambdą też musisz dać wskaźnik na metodę:
connect(ui.sumButton, &QPushButton::clicked, [this]() { this->getAndshowResult(this->znak[0]));} );
https://wiki.qt.io/New_Signal_Slot_Syntax

@Metoksyfenidyna9: Zazwyczaj nie musisz tego robić, bo się automatycznie usuwać, gdy jeden z obiektów połączenia się usunie. Tutaj ui->sumButton raczej nie będzie obsługiwać wciśnięć dłużej niż życie this, czyli zgaduje, że twojego okna.
Jednak gdy masz w lambdzie jakiś inny obiekt, który zostanie zniszczony, to trzeba usunać też połączenie:

QMetaObject::Connection connection = connect(ui.sumButton, &QPushButton::clicked,

                                       [my_qobject]() { my_qobject->getAndshowResult(z));});
connect(my_qobject, &QObject::destroyed, [connection]() { QObject::disconnect( connection ); });

Pamiętaj też że wywolnie delete myqobjectPokaż całość

@Metoksyfenidyna9: sprawdź, jak ktoś inny to robił i na tym się wzoruj

@Metoksyfenidyna9: Grębosz na ostatnich stronach Symfonii pokazuje i robi to nawet dobrze.

@Metoksyfenidyna9: trzeba jeśli chcesz mieć dane u siebie. W jakiś małych projektach możesz użyć bazy danych na plikach np sqlite

@Metoksyfenidyna9: tak

ale wydajność będzie niższa niż z mysqlem i subset języka troszkę inny

@Metoksyfenidyna9: taktyk

@Metoksyfenidyna9: bo std::generate wywołuje funkcję bez parametru, a funkcja funktora zdefiniowanego przez ciebie ma parametr x

@Metoksyfenidyna9: bo operator funktora nie ma parametrów

@Metoksyfenidyna9: Kiedyś wielowątkowość, ale jak teraz są takie super biblioteki jak std::future to ez sprawa.
W sumie to sprowadza się do jednego UB. Takie rozróżnianie czy kod powoduje UB czy nie to jak problem NP trudny.
Pomijając to, to chyba najgorsze zostało dedukowanie parametrów szablonu oraz całe SFINAE.

@marcineckixx: Jeździsz na jakieś konferencje gdzie słuchasz o nowościach, template metaprogramming, rozmyślasz nad jakimiś abstrakcjami, w pracy utrzymujesz jakiś system napisany w C++ 98 (albo jeszcze lepiej, w części C++ wspieranej przez jakiś dziki kompilator z disclaimerami w stylu "nie używamy STL, bo nasze środowisko ma ch** implementację") przez programistów C którzy przeczytali jakąś książkę o obiektowości, a zarabiasz mniej niż gdybyś walił CRUDy w Springu ( ͡° ͜ʖPokaż całość

@Metoksyfenidyna9: Ten 3 sposób jest prostszy w wytłumaczeniu. Działa tylko przy założeniu, że tablica jest posortowana. Bierzesz pierwszy i ostatni element, jeżeli suma jest za duża, to odrzucasz ten większy na końcu, jeżeli za mała, to ten mniejszy na początku i tak lecisz, dopóki nie znajdziesz szukanej sumy lub nie zostanie ci jeden element.
Co do 2 to musisz wiedzieć, co to jest wyszukiwanie binarne. Więc bierzesz pierwszy element i szukaszPokaż całość

@Metoksyfenidyna9: Stwórz obiekt tej struktury ischar i ten obiekt podaj jako ostatni argument w count_if. Poza tym w tych wszystkich funkcjach z argument powinno się rzutować na unsigned char żeby uniknąć UB.

cpp.sh/2ubfbl

@Metoksyfenidyna9: elementy w std::set są posortowane według operatora<, w przypadku std::string jest to porządek leksykograficzny https://pl.wikipedia.org/wiki/Porz%C4%85dek_leksykograficzny . Set przydaję się, gdy nie chcesz duplikatów oraz, gdy nie obchodzi cię porządek w jakim elementy są wkładane. Inne zastosowana to szybkie wyszukanie elementu/sprawdzenie czy istnieje (log N, w zwykłym nieposortowanym wektorze jest to N). Inny ficzer: set posiada metodę count, która mówi ile razy wsadziłeś ten sam element, co może byc przydatne,Pokaż całość

set posiada metodę count, która mówi ile razy wsadziłeś ten sam element, co może byc przydatne, jak chcesz licznik

@Saly: objection, w secie count zwraca tylko 1(jak jest) i 0(jak nie ma)

dla takiego licznika używa się std::map z operatorem []++

@Metoksyfenidyna9: zamiast private daj "protected"

@kebab-case: Typowy błąd programisty w pierwszej fazie fascynacji wzorcami obiektowymi. Sranie wszędzie abstrakcyjnymi fabrykami i strategiami. A potem i tak się okazuje, że to, co miało się zmieniać razem - zmienia się oddzielnie, a to, co miało być od siebie niezależne - musi teraz być zależne. I zamiast skasować 10-linijkowego if-then-else, którego możesz przeczytać i zrozumieć w całości w 5 minut, i napisać innego, którego też możesz zrozumieć w całości wPokaż całość

@kebab-case: widzisz, to są problemy do rozwiązania. Niektóre z nich wymagają wzorców. Większość nie :)

Np. sensowna implementacja sortowania nie wymaga wzorca strategii, tylko lambd (funkcji anonimowych, domknięć, jak zwał, tak zwał). Nawet powiedziałbym, że stosowanie wzorca strategii w tym przypadku to błąd.

Wzorzec strategii to zwykle rozwiązanie problemu domknięć w języku programowania. Ale w c++ już są, więc wzorzec strategii powoli odchodzi do lamusa.

Fabryka abstrakcyjna to kolejny przykład -Pokaż całość

@Metoksyfenidyna9 pierwszy const odnosi się do typu zwracanego. Ostatni const obiecuje że w tej metodzie nie zostaną zmienione żadne składowe this

@Metoksyfenidyna9: w trybie użytkownika to nic nie zrobisz

@Metoksyfenidyna9: z punktu widzenia standardu, zapisywanie do losowej pamięci to Undefined Behaviour.

Żeby uzyskać pamięć od systemu operacyjnego, używasz operatora new lub innej alokacji pamięci.

Dostęp do pamięci nie należącej do procesu kończy się segfaultem.

Jaka jest różnica dla konstruktora klasy w C++ czy przekaże mu dane przez referencję czy przez wartość?

@Metoksyfenidyna9: taka sama jak w każdej innej funkcji lub metodzie ¯\_(ツ)_/¯

Czy działanie destruktora opisuję tylko gdy stricte zwracam się w konstruktorze o przydzielenie pamięci chociażby przez new?

@Metoksyfenidyna9: w destruktorze klasa powinna zwolnić zasoby które wcześniej pozyskała, czyli np.: zaalokowaną pamięć, otworzone pliki, zablokowane mutexy itd. To oczywiście kwestia konwencji, możesz tamPokaż całość

@Metoksyfenidyna9: Wyciek pamięci odnosi się tylko do dynamicznej alokacji zmiennych na stercie. Statyczna alokacja nigdy nie prowadzi do wycieków.

Czym mogę podglądnąć "na żywo" zmiany zachodzące w pamięci? Przy inicjalizacji itp zmiennych, takie podstawy.

@Metoksyfenidyna9: najprosciej chyba dowolnym debuggerem. Nic innego nie przychodzi mi do glowy

@Metoksyfenidyna9: Ach, czyli instance.

Różnica jest prosta - konkretyzacja to utworzenie funkcji lub typu odpowiadającego zdefiniowanym metatypom. Jest to najczęściej automatyczne i dokonuje tego kompilator, ale można to wymusić jak w przypadku w książce. Dla przykładu, kompilowanie dużych bibliotek jest szablonów jest czasochłonne i w bibliotekach numerycznych dokonuje się konkretyzacji wprost dla typów zmiennoprzecinkowych, gdyż nikt nigdy nie będzie stosować tego dla innych typów.
Krótko: z szablonu tworzysz nowy typPokaż całość

@Metoksyfenidyna9:
1. w przypadku double, lepiej zawsze przez wartość. ale jak masz jakiś duży obiekt, to lepiej przez referencję dowiadywać się o jego stanie (const Object& obj), bo wtedy nie zachodzi potrzeba kopiowania go całego. chyba, że chcesz jakoś zaznaczyć, że ten double może być opcjonalny(chociaż pointer to nie najlepszy pomysł).

2. struct to to samo co class, tylko ma domyślnie publiczne dziedziczenie i domyślny publiczny dostęp do składowych

@Metoksyfenidyna9: referencja na stałą to const double &lol, to co podałeś to wskaźnik na stałą typu duble.

new

@Metoksyfenidyna9: W zasadzie nigdy - nie ma takiej potrzeby od jakiegoś czasu.

@Metoksyfenidyna9: jak chcesz poczytać o smart pointerach, to łap! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

https://cpp-polska.pl/post/kompendium-wiedzy-o-smart-pointerach