Żywot, jaki wiedliśmy, nasze pomyłki i heroiczne dokonania, nasze prowokacje, jakby się nie wydawały polemiczne i agresywne, były mimo wszystko zawsze związane z niezmordowanymi poszukiwaniami. Celem tych poszukiwań była antysztuka, nowy sposób myślenia, nowe odczuwanie, nowa wiedza: Nowa sztuka, uprawiana w poczuciu nowej wolności!


I jak tu nie kochać dadaistów.
#sztuka #dadaizm #cytat
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

40 977 - 8 = 40 969

Kilka filmów zaliczających się do nurtu francuskiej awangardy filmowej. Jest to jeden z najbardziej oryginalnych trendów w kinematografii (przypada na lata 1910-1930). Twórcy awangardowych filmów za cel stawiali sobie wypracowywanie nowych form artystycznej ekspresji. Przeciwstawiali się tradycyjnym formom narracji, znanym z literatury czy teatru. Awangardziści postulowali zerwanie z wszelkimi tradycjami i nadanie nowych walorów sztuce. Jednocześnie wyrażali zachwyt nad postępem technologicznym. Kinematograf był dla nich wynalazkiem nowym, niedocenianym, ale nie skażonym do końca wpływami innych sztuk. Oferował przy tym coś nowego - ruch. Abstrakcyjny, „czysty” film powinien opierać się na upływającym czasie, rytmie, dynamice i prezentować swoje możliwości techniczne.

Do francuskich twórców filmów awangardowych zaliczali się zwolennicy impresjonizmu, surrealizmu, oraz zwolennicy czystego kina (cinéma pur) - określani niekiedy dadaistami. Stosowali oni w filmach pozbawioną logiki grę wizualną, opartą na ruchach przedmiotów i figur geometrycznych.

PS.
Espo - 40 977 - 8 = 40 969



Kilka filmów zaliczających się do nurtu francuskiej awa...

źródło: comment_nlfZ7mCDqJa7Zy7opvRyjdCWTbarI2tY.jpg

Pobierz
  • 2
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Joan Miró „Karnawał arlekina”, 1924-25

„Wróciłem na noc do mojego paryskiego studia przy Rue Blomet i położyłem się do łóżka bez kolacji. Wtedy zobaczyłem kształty, które zacząłem szkicować w mym notatniku. Były to cienie na suficie.”

Tytuł odnosi się do francuskiego wyrażenia „repas d’Arlequin” (posiłek Arlekina) oznaczającego skromny posiłek. W ten sposób Miró przywoływał charakterystyczny dla surrealistów motyw czerpania inspiracji z wizji wywołanych alkoholem, kontemplacją, brakiem snu lub pożywienia.

#sztukanadzis
c.....a - Joan Miró „Karnawał arlekina”, 1924-25



„Wróciłem na noc do mojego parysk...

źródło: comment_LVWxgj23LjLBqQUere9Q14hCnlptUMM8.jpg

Pobierz
  • 1
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

M. Duchamp (tutaj pod pseudonimem R. Mutt), Fontanna, 1917

Kilka słów na temat tego dzieła:

„Fontanna” to jedna z najsłynniejszych, a jednocześnie najbardziej skandalicznych ekspozycji Duchampa. Została pokazana na wystawie Stowarzyszenia Artystów Niezależnych w Nowym Jorku w 1917 roku. Był to zwyczajny pisuar umiejscowiony na cokole i podpisany jako „Fontanna”. Kompozycja ta zainicjowała ogólną dyskusję nad istotą sztuki.


Duchamp
Espo - M. Duchamp (tutaj pod pseudonimem R. Mutt), Fontanna, 1917



Kilka słów na te...

źródło: comment_yeocCUsMOxhDRINriG87kOr7kM0xKDW3.jpg

Pobierz
  • 3
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach