28 czerwca 1956r., doszło do pierwszego w PRL strajku generalnego i demonstracji ulicznych. Protesty zostały krwawo stłumione przez wojsko i milicję, a samo wydarzenie było przez propagandę PRL bagatelizowane jako „wypadki czerwcowe” lub przemilczane. Najmłodsza ofiara miała zaledwie 13 lat.

Obchody Czerwca '56 odbędą się bez asysty wojskowej - zadecydował prezydent Poznania Jacek Jaśkowiak.

- Byłam przerażona i pewna, że tłum mnie stratuje. Wszyscy byli skupieni na rozmowach i nikt nie patrzył na dwunastolatkę pod ich nogami. Czułam się jak w matni. To było coś strasznego - opowiada Ligia Kraszewska, poznanianka, która jako dziecko na własne oczy widziała wydarzenia Czerwca '56.

28 czerwca 1956 rozpoczął się pierwszy w PRL strajk generalny, który przerodził się w spontaniczny protest Wielkopolan przeciwko ówczesnej władzy. Został krwawo stłumiony przez liczące ponad 10 tysięcy żołnierzy oddziały Ludowego Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

- Kiedyś walczyłem o ojczyznę, a dzisiaj muszę walczyć o... kartę parkingową - skarży się Roman Bulczyński, który uczestniczył w wydarzeniach z czerwca 1956 r. Urzędnicy wydali decyzję, że nie dostanie karty parkingowej. Mimo że w 1996 r. dostał drugą grupę inwalidzką na stałe i uprawnienia karty.