Pingwin białooki (Pygoscelis adeliae) – gatunek ptaka występujący na wybrzeżu Antarktydy, najgęściej przy Morzu Rossa. Osiąga 46-71 centymetrów wysokości, i 3,6- 6 kilogramów masy ciała. Dawniej żywił się głównie rybami, jednak przez ostatnie 200 lat coraz bardziej zwiększał się udział krylu w jego diecie. Pośrednio przyczynił się do tego człowiek, ponieważ przez częste polowania zmniejszyła się populacja wielorybów fiszbinowych i fok, co z kolei doprowadziło do wzrostu liczebności krylu. Po pokarm pingwiny nurkują na głębokość maksymalnie 20 metrów. Pod wodą potrafią nabrać takiej prędkości, że mogą z niej wyskoczyć na wysokość nawet 3 metrów.
Pingwin białooki to gatunek społeczny, osobniki tworzą małe grupy, a grupy tworzą kolonie. W marcu ubiegłego roku odkryto kolonie złożoną z 1,5 miliona osobników.
Rozmnażają się pomiędzy październikiem a lutym. Gniazda budowane są na kamienistych plażach. Samice składają dwa jaja, które następnie są wysiadywane przez rodziców na zmianę (zmieniają się średnio co 12 dni). Młode pozostają w gnieździe przez około 22 dni. Po 50-60 dniach życia są gotowe do wypłynięcia w morze.
Zdarza się obserwować duże grupy pingwinów stojące wokół szczelin w lodzie. Czekają, aż uda im się zrzucić jakiegoś pechowego osobnika do wody. Następnie czekają i obserwują zrzuconego osobnika. Jeśli nic mu się nie stanie wskakują do wody za nim i wyruszają na żer.
Pingwiny białookie są bardzo ciekawskie, co czasami im zagraża. Cherry-Garrard, uczestnik misji na biegunie, opisał pewną sytuację. Ciekawski pingwin dostrzegł psy towarzyszące ekspedycji. Im bliżej podchodził, tym głośniej szczekały. Szczekanie prawdopodobnie uznał za powitanie i przyśpieszył. Pewien mężczyzna schwytał go i ocalił od zapewne bardzo nieprzyjemnego końca. Pingwin bardzo się na niego zdenerwował, chwycił jego spodnie w dziób i zaczął okładać go skrzydłami.
Pingwin białooki to gatunek najmniejszej troski. Populacja się zwiększa, w badaniu przeprowadzonym w 2014 roku stwierdzono, że ilość pingwinów zwiększyła się o 53% przez ostatnie 20 lat.
Pingwin białooki to gatunek społeczny, osobniki tworzą małe grupy, a grupy tworzą kolonie. W marcu ubiegłego roku odkryto kolonie złożoną z 1,5 miliona osobników.
Rozmnażają się pomiędzy październikiem a lutym. Gniazda budowane są na kamienistych plażach. Samice składają dwa jaja, które następnie są wysiadywane przez rodziców na zmianę (zmieniają się średnio co 12 dni). Młode pozostają w gnieździe przez około 22 dni. Po 50-60 dniach życia są gotowe do wypłynięcia w morze.
Zdarza się obserwować duże grupy pingwinów stojące wokół szczelin w lodzie. Czekają, aż uda im się zrzucić jakiegoś pechowego osobnika do wody. Następnie czekają i obserwują zrzuconego osobnika. Jeśli nic mu się nie stanie wskakują do wody za nim i wyruszają na żer.
Pingwiny białookie są bardzo ciekawskie, co czasami im zagraża. Cherry-Garrard, uczestnik misji na biegunie, opisał pewną sytuację. Ciekawski pingwin dostrzegł psy towarzyszące ekspedycji. Im bliżej podchodził, tym głośniej szczekały. Szczekanie prawdopodobnie uznał za powitanie i przyśpieszył. Pewien mężczyzna schwytał go i ocalił od zapewne bardzo nieprzyjemnego końca. Pingwin bardzo się na niego zdenerwował, chwycił jego spodnie w dziób i zaczął okładać go skrzydłami.
Pingwin białooki to gatunek najmniejszej troski. Populacja się zwiększa, w badaniu przeprowadzonym w 2014 roku stwierdzono, że ilość pingwinów zwiększyła się o 53% przez ostatnie 20 lat.
#okulista