Na zdjęciu Harisson Okene, nigeryjski kucharz służący na holowniku Jascon-4. Dramat tego mężczyzny rozpoczął się 26 maja 2013 roku gdy holownik którym płynął, w trakcie operacji stabilizacji tankowca w pobliżu platformy wiertniczej kompanii Chevron, około 32 kilometry od najbliższego lądu - wybrzeża Nigerii. Sam jak wspomina, w momencie gdy zorientował się co się dzieje i że statek tonie, znajdował się w toalecie. Szczęśliwie dla siebie znalazł schronienie w którym została bańka powietrza. To przez co przeszedł ten mężczyzna jest niemożliwe do wyobrażenia sobie. W trakcie gdy statek odpadał na dno, w kompletnych ciemnościach, poziom wody rósł a co za tym idzie ubywało przestrzeni wypełnionej powietrzem - powietrza było oczywiście tyle samo ale jego ciśnienie rosło.
Harrison spędził pod wodą, na głębokości 32 metrów, 60 godzin. W kompletnych ciemnościach. Jak sam mówił czuł ciała reszty załogi statku liczącej 12 osób, co najbardziej przerażające słyszał jak ryby żywiły się ciałami jego kolegów. Słona woda która go otaczała powoli go zabijała, skóra na jego języku pękała, każdy wdech powietrza przyczyniał się do jego śmierci.
I tak tkwił, samotny człowiek 32 metry pod wodą w absolutnej ciemności czekając na swój wyrok. Rzecz absolutnie niewyobrażalna do zobrazowania sobie gdy to czytasz.
Gdy przybyli płetwonurkowie wysłani przez Chevron i jego kompanię morską ich misją było pozbieranie zwłok. Gdy jeden z nurków wpłynął do pomieszczenia gdzie przebywał jedyny ocalały, ten złapał go za rękę. Gdybym był tym nurkiem to skafander miałbym do wymiany, co czuł w tym momencie ocalały tego nie potrafię sobie uzmysłowić. Nie wiem czy wygranie ogromnej fortuny mogłoby się z tym równać w jakimkolwiek stopniu.
Ta historia jest o tyle ciekawa, że rzuca światło na katastrofy morskie. Ilu ludzi przed Harissonem utknęło w takiej beznadziejnej sytuacji wcześniej? Dziś się nie dowiemy i nie dowiemy się nigdy. Jedno co wiemy z pewnością to fakt, że żyjemy w czasach gdzie możemy liczyć na ratunek dzięki temu kim jako ludzie jesteśmy i co wspólnie osiągnęliśmy.
Zapraszam w Nowym Roku 2022 oby się Wam wszystkim wiodło jak najlepiej.
Harrison spędził pod wodą, na głębokości 32 metrów, 60 godzin. W kompletnych ciemnościach. Jak sam mówił czuł ciała reszty załogi statku liczącej 12 osób, co najbardziej przerażające słyszał jak ryby żywiły się ciałami jego kolegów. Słona woda która go otaczała powoli go zabijała, skóra na jego języku pękała, każdy wdech powietrza przyczyniał się do jego śmierci.
I tak tkwił, samotny człowiek 32 metry pod wodą w absolutnej ciemności czekając na swój wyrok. Rzecz absolutnie niewyobrażalna do zobrazowania sobie gdy to czytasz.
Gdy przybyli płetwonurkowie wysłani przez Chevron i jego kompanię morską ich misją było pozbieranie zwłok. Gdy jeden z nurków wpłynął do pomieszczenia gdzie przebywał jedyny ocalały, ten złapał go za rękę. Gdybym był tym nurkiem to skafander miałbym do wymiany, co czuł w tym momencie ocalały tego nie potrafię sobie uzmysłowić. Nie wiem czy wygranie ogromnej fortuny mogłoby się z tym równać w jakimkolwiek stopniu.
Ta historia jest o tyle ciekawa, że rzuca światło na katastrofy morskie. Ilu ludzi przed Harissonem utknęło w takiej beznadziejnej sytuacji wcześniej? Dziś się nie dowiemy i nie dowiemy się nigdy. Jedno co wiemy z pewnością to fakt, że żyjemy w czasach gdzie możemy liczyć na ratunek dzięki temu kim jako ludzie jesteśmy i co wspólnie osiągnęliśmy.
Zapraszam w Nowym Roku 2022 oby się Wam wszystkim wiodło jak najlepiej.
źródło: comment_1641058634be6gHAuV2oYdlWMru1NnMe.jpg
Pobierz@sodomek: ech, redagowałem tekst a mimo to tyle baboli, najmocniej przepraszam ale już nie mogę edytować, dzięki Michał
Komentarz usunięty przez moderatora
źródło: comment_1672565826XycsIUAGNNhJGHK3O5rH73.jpg
Pobierz