Jeśli chodzi o moją praktykę, myślałem, że jeśli nie ma mądrości, mogę ją zdobyć siłą. Ale to nie podziałało. Wszystko zostało takie, jakie było przedtem. Wtedy, po głębokim namyśle, zobaczyłem, że nie możemy medytować nad czymś czego nie mamy. Tak więc co najlepiej zrobić?

Najlepiej po prostu praktykować w spokoju umysłu.

Jeśli nie ma niczego co mogłoby wywołać w nas zatroskanie, wtedy nie ma czego leczyć. *Jeśli nie ma problemu, nie ma potrzeby rozwiązywania go. Jeśli natomiast jest problem, wtedy należy go rozwiązać!* Nie trzeba szukać czegoś wyjątkowego. Po prostu żyj normalnie. Ale pamiętaj, że twój umysł jest! Żyj uważnie, jasno rozumując.Pokaż całość

#psychologia

#anonimowemirkowyznania
Nie wiem po co to piszę, bo nie mam już zbyt wiele sił.

Jestem dziewczyną, mam 29 lat. Od kilku lat nie miałam chłopaka, mam widoczną nadwagę podchodzącą pod otyłość. Od 10 lat leczę się psychiatrycznie i nieustannie korzystam z psychoterapii aktualnie w nurcie psychoanalitycznym. Nie mam przyjaciół, nawet znajomych, mam nieźle płatną pracę w sektorze publicznym, której nie lubię, ale która zapewnia mi stabilizację finansową i gwarantuje możliwość korzystania z pomocy psychologicznej.

Czuję, że życie przecieka mi przez palce. Byłam odtrącona przez własnego ojca, rówieśnicy w szkole znęcali się nade mną, pochodzę z dysfunkcyjnej rodziny, sądzę, że moi domownicy też mieli/mają wiele problemów psychicznych. Zawsze czułam się gorsza od innych, niegodna miłości czy sympatii. Codziennie płaczę, jestem nieustannie nieszczęśliwa, bo za kilka miesięcy wybije mi 30 lat a moje życie jest w kompletnej rozsypce psychicznej. Moi rówieśnicy zakładają rodziny, mają dzieci, plany, marzenia, a ja się wciąż nie mogę się pozbierać i cierpię. Boję się, że skoro przez ostatnie 10 lat nie udało mi się wyjść na prostą, to w przeciągu kilku następnych również nie dam rady. A czas tyka. W zasadzie nie mam już nadziei na poprawę mojego stanu, mój terapeuta mówi, że jestem zamknięta na terapię. Starałam się zwrócić ku Bogu, ale czuję się grzesznikiem, a nie osobą godną miłości, nie czuję z Jego strony poprawy i opieki, jestem sama. Moja młodość minęła na cierpieniu, na oczekiwaniu na poprawę, której nie ma, a jest wręcz odwrotnie. Czuję się wewnętrznie wypalona.Pokaż całość

Mam kolegę. Jest na psychoterapii 5 lat. Obecnie chodzi 2 razy w tygodniu płacąc prawie 1000 zł miesięcznie (wcześniej chodził raz w tygodniu. Myślę, że zostawił u psychoterapeuty grubo ponad 30k. Ostatnio pytał się terapeutki kiedy zakończenie terapii to mu odpowiedziała, że jego zaburzenie jest trudne i wymaga wielu lat. Nadal jest na lekach przeciwlękowych i jeszcze ich nie odstawił. Psychoterapie w nurcie psychodynamicznym. Czasem zastanawiam się czy ma to jakikolwiek sens.Pokaż całość

Co zrobić, żeby wszyscy mnie lubili i akceptowali? Próbowałam już być mega miłą i nie wchodzącą nikomu w drogę, ale to działa tak tylko trochę. Także dzielcie się mirki swoimi sposobami :* :*
#zwiazki #psychologia #kiciochpyta #logikarozowychpaskow

Cześć, mam trochę mindfuck po dzisiejszej rozmowie z tatą w skrócie.
Mam brata lat 19, zaczął w tym roku studia.
No i okazało się, że brat dość totalnie wywalone miał w te studia, podobno został wydalony z uczelni, o czym nie poinformował rodziców.
Generalnie brat mieszka w mieszkaniu, które tam kiedyś mama odziedziczyła od swojej babci. Zrobiony był remont w tamtym roku no i logiczne było, że tam brat na studiach zamieszka. Mieszkanie 3 pokojowe i plan był taki, że 2 pokoje miały iść na wynajem, że mieszkanie samo by się wiecie opłacało.

Okazało się że wynajął jakimś "znajomym" z uczelni, generalnie gdy rodzicie poprosili go żeby im podesłał umowę, to ich zwodził że to zrobi i tata uważa że tych umów nie ma ...Pokaż całość