Witajcie!
Mając ostatnio trochę więcej wolnego czasu postanowiłem odkurzyć starego smartfona (Samsung Galaxy S III NEO) i zrobić coś co chodziło za mną od dawna czyli wypróbować LineageOS. Po instalacji przesiadłem się na niego na prawie miesiąc by móc porządnie poczuć ten system i wyrobić sobie rzetelną opinię o tym rozwiązaniu. Ogólne wrażenia są na tyle pozytywne, że nie mogłem się oprzeć aby się nimi nie podzielić.
# TL;DR:
Plusy:
+ Bateria trzyma prawie 3x dłużej,
+ Zmniejszenie zużycia RAM (czysty system zużywa tylko ok. 450 MB RAM)
+ Dużo wolnej pamięci wewnętrznej (sam system to ok. 700 MB),
+ Android 10 nawet na starych niewspieranych już przez Google telefonach,
+ Zwiększenie prywatności oraz brak ryzyka spowalniania urządzenia przez producenta.
Minusy:
- Wciąż mała lista obsługiwanych urządzeń (dużo Samsunga i Xiaomi),
- Skomplikowana instalacja dla osób nietechnicznych,
- Bez doinstalowania Google Play i Google Services - mała ilość aplikacji.
- Trzeba być bardziej ostrożnym instalując aplikacje z zewnątrz.
Słowo wstępu dla tych, którzy nie wiedzą o czym mowa. LineageOS jest to system, który stanowi alternatywę dla odmian systemu Andorid dostarczanego nam razem ze smartfonami. Jest rozwijany przez społeczność programistów na bazie czystego systemu Andorid i można go używać bez jakichkolwiek usług Google. Jest to następca popularnego wcześniej systemu o nazwie CyanogenMod. Sam system Android też jest rozwiązaniem open-source, jednak w momencie kiedy wyciągamy nowy smartfon z pudełka ma on wgrane nakładki producenta, oraz fabrycznie zainstalowane usługi i aplikacje typu Facebook, Instagram oraz inne stworzone przez samego producenta urządzenia. Te nakładki, usługi i aplikacje już nie są open-source, co oznacza, że nikt oprócz producenta nie wie co zawiera i co robi kod tych aplikacji. Jak już łatwo się domyśleć, właśnie prywatność i technologiczna przejrzystość, o której dużo się ostatnio mówi była moją motywacją do tego eksperymentu.
# Instalacja i możliwości.
Instalacja LineageOS na nowoczesnym smartfonie nie jest przesadnie trudna i przy odrobinie zacięcia technologicznego i szczypty wolnego czasu poradzi sobie z nią każdy. Tym bardziej, że w Internecie jest mnóstwo poradników, czy nawet filmów pokazujących proces od początku do końca. Mimo wszystko trzeba dla formalności wspomnieć, że jest to czynność mocno ingerująca w urządzenie przez co niesie ze sobą ryzyko jego trwałego uszkodzenia.
# Pierwsze wrażenie.
Czysty system LineageOS tuż po zainstalowaniu ma już aplikacje do dzwonienia, wysyłania smsów, książkę adresową, klienta e-mail, aplikację do nagrywania dźwięku i filmów, zegar, kalkulator, kalendarz odtwarzacz muzyki i oczywiście pełnoprawną przeglądarkę internetową. System posiada również swój sklep F-droid, który jest alternatywą dla Google Play.
# Czy to nie za mało?
Wraz z systemem jest możliwe doinstalowanie Google Play i Google Services co pozwala korzystać ze wszystkich aplikacji tak jak na typowym fabrycznym Androidzie. Na tym można by skończyć temat, jednak jak wspomniałem używałem systemu bez usług Google. Jak w tym kontekście wygląda odpowiedź na pytanie - Czy to nie za mało? Otóż nawet bez tych wszystkich aplikacji typu social media itd. wciąż mam telefon, z którego mogę w dowolnej formie kontaktować się z innymi, obsługiwać pocztę a nawet dzięki przeglądarce, korzystać swobodnie z Internetu. W świecie twórców aplikacji panuje teraz również moda na tzw. aplikacje PWA, czyli takie, które wyglądają jak zainstalowane na telefonie ale de facto są wyświetlane jakby w przeglądarce. Możliwe, że w przyszłości liczba aplikacji, które trzeba ściągnąć ze sklepu i zainstalować fizycznie na telefonie będzie maleć. Ze względu na dobro prywatności wyszedłem również z założenia, że im mniej tym lepiej. Z początku faktycznie brakuje tych kliku aplikacji, jednak jest to kwestia przyzwyczajenia. Fakt, że odchodząc od komputera przechodziłem na tryb chodzenia z telefonem w ręku dał mi do myślenia. Ograniczona ilość aplikacji na telefonie i sprowadzenie go w dużej mierze do jego pierwotnej funkcji ma swoje plusy. Jednak nie chcąc robić zbyt mocnej dygresji pozostawię to do przemyślenia każdemu indywidualnie.
# Wady?
Minusem projektu LineageOS jest to, że obsługuje na razie jedynie określone modele telefonów (dużo Samsungów i Xiaomi, lista jest dostępna na stronie https://lineageos.org/) dlatego może się okazać, że telefon, który już masz się nie nadaje. Również ilość dostępnych aplikacji w repozytorium F-droid jest dość skromna, więc osoby nie mogące się obejść bez pewnych aplikacji tak czy inaczej będą zmuszone zainstalować system z Google Play na czym oczywiście ucierpi kwestia prywatności. Jako minus można też wspomnieć, że pomimo zainstalowania Google Play mogą być problemy z funkcjami w jakiś pojedynczych aplikacjach, które korzystają ze sprzętowych komponentów jak NFC, Bluetooth itp. Jeżeli masz jakąś aplikację, z której absolutnie nie możesz zrezygnować warto najpierw poszukać informacji o tym czy będzie działać, ostatecznie pozostaje oczywiście testowanie samemu.
# Wrażenia?
Stary telefon Samsung Galaxy SIII Neo, który był używany przez 3 lata a później kolejne 2 przeleżał w szufladzie odzyskał pełną sprawność. Bateria, która wcześniej wytrzymywała ledwo jeden dzień a później dwa lata spędziła w szufladzie wystarczy teraz na utrzymanie pracy urządzenia przez ponad 3 dni. Poza tym system jest bardzo przejrzysty, wszystkie opcje i funkcje są niemal identyczne jak na Androidach które znamy. Google przestał wspierać ten telefon parę lat temu zostawiając go z Android 4.4, teraz jest na nim zainstalowany LineageOS bazujący na Andorid 10 i ma się lepiej niż kiedykolwiek. Jest to bardzo dobra opcja dla osób, których telefony straciły wsparcie producentów i nie dostają już nowych aktualizacji. Również jest to dobra opcja dla tych, którzy nie czują się zbyt komfortowo z politykami prywatności gigantów technologicznych. Ze swojej strony polecam, chociażby na próbę na starym telefonie.
# Jak to dokładnie było z tą instalacją.
Dla ciekawych zamieszczam pobieżny opis techniczny procesu wymiany systemu. Może brzmieć skomplikowanie, jednak tak na prawdę sprowadza się to do kliknięcia kilku opcji w telefonie, ściągnięciu kliku paczek z Internetu i wrzuceniu ich kablem do telefonu. Proces w zależności od urządzenia może się trochę różnić. Jednak jak wspomniałem w Internecie jest mnóstwo tutoriali.
Dla lepszego rozumienia procesu trzeba wiedzieć, że telefon (w tym wypadku Samsung) posiada trzy tryby pracy:
1) System (normalny, uruchamiany przyciskiem Power),
2) Recovery (tryb awaryjny, uruchamiany kombinacją klawiszy Power + zwiększenie głośność),
3) Bootloader (program startowy, u Samsunga zwany również Download, uruchamiany kombinacją klawiszy Power + zmniejszenie głośność).
Telefon, który trzymasz w ręku ma klika rzeczy, które przeszkadzają w zainstalowaniu nowego systemu. Są to: zablokowana możliwość pracy z Bootloaderem, zablokowana możliwość zaawansowanej ingerencji przez USB oraz ubogi tryb Recovery, który oprócz przywrócenia ustawień fabrycznych nie pozwala na zbyt wiele, a już na pewno nie na wgranie nowego systemu.
O to co jest do zrobienia:
1) Usunięcie blokady bootloadera (jeżeli jest) i włączenie zaawansowanej obsługi przez USB. W tym celu należy uruchomić tryb deweloperski w ustawieniach Androida (siedem razy dotknąć informację o wersji Androida). Pojawi się on jako dodatkowa pozycja w ustawieniach. W nim zaznaczyć opcję OEM unlock oraz USB debug i gotowe.
2) Pobranie i zainstalowanie na komputerze programu Odin (do bardziej zaawansowanej ingerencji w telefony Samsunga),
3) Pobranie plików nowego trybu Recovery, który zastąpi ten fabryczny w telefonie (zalecany TWRP - TeamWin Recovery Project https://twrp.me/),
4) Uruchomienie telefonu w trybie Download i wgranie nowego trybu Recovery przez Odin,
5) Ponowne uruchomienie telefonu tym razem już w nowym trybie Recovery,
5a) Ważne! TWRP umożliwia wykonanie kompleksowej kopii zapasowej obecnej konfiguracji telefonu na np.: karcie pamięci. Jeżeli coś pójdzie nie tak można odtworzyć stary system.
6) Po zrobieniu kopii zapasowej - wyczyszczenie partycji z obecnym systemem. W tym miejscu rozstajemy się z Androidem.
7) Skopiowanie plików LineageOS z komputera do pamięci telefonu,
7a) Jeżeli mimo wszystko chcesz korzystać z Usług Google to w tym kroku trzeba skopiować jeszcze pliki projektu Gapps (https://opengapps.org/),
8) Uruchomienie instalacji nowego systemu z trybu recovery.
9) Uruchomienie ponowne telefonu w normalnym trybie z nowym systemem.
Kilka screenów na koniec:
![595878785a41494c42524d78_1618163896GU4nGKjc6ZWxlyc6TdD0Ar.jpg](https://www.wykop.pl/cdn/c0834752/595878785a41494c42524d78_1618163896GU4nGKjc6ZWxlyc6TdD0Ar.jpg)
Komentarze (31)
najlepsze
Sam LineageOS testowałem jakiś czas temu na starej Motoroli i mogę potwierdzić, to co napisał autor posta. Różnica w wydajności na korzyść L_OS jest
@ZyfiDynock: to pewnie w sporej mierze zależy od producenta sprzętu, ale zazwyczaj jest tak, że bardzo trudno jest doprowadzić telefon do takiego stanu, w którym pozostaje tylko serwis. W zdecydowanej większości przypadków wystarczy fastboot i adb.
Ja jestem zwykłym userem i z pomocą forum XDA instalowałem customowe ROMy na trzech telefonach.
Problemów nie było, trzeba poczytać, poszukać informacji, włożyć minimum wysiłku ale efekty to wynagrodzą.
Pierwszy telefon jaki robiłem to właśnie S3, ale to było gdy one były jeszcze w sprzedaży. Nie pamiętam jaki ROM wrzuciłem, ale najbardziej cieszyłem się z niższego
Znam to uczcie niestety. Sam z analogicznego powodu korzystam na co dzień z Sony Xperia XZ1 Compact z ekranem 4,6".
Spokojnie :) Kolega miał co innego na myśli - moje raczej niefortunne sformułowanie "gwarancji stabilności",