Nie jesteś drugi. Jesteś wielki!
Takimi słowami Reinhold Messner, pierwszy na świecie zdobywca Korony Himalajów, pogratulował Jerzemu Kukuczce zdobycia ostatniego z czternastu ośmiotysięczników, Sziszapangmy. Zdobycie Korony Himalajów zajęło Kukuczce niespełna osiem lat, między październikiem 1979, a wrześniem 1987, podczas gdy Messnerowi ponad szesnaście. Na trzynaście szczytów wszedł bez wspomagania tlenem, na dziewięć wszedł nowymi, trudnymi drogami, na siedem wspinał się stylem alpejskim, na cztery wszedł zimą, w tym na trzy po raz pierwszy w historii, na jeden szczyt, Makalu, wszedł samotnie. Koronę Himalajów nazywał swoim himalajskim różańcem, a poszczególne szczyty jego paciorkami.
Kukuczka zginął 24 października 1989, w trakcie zdobywania Lhotse nową drogą przez południową ścianę, od której odpadł tuż przed granią szczytową. Pojedyncza lina, którą w wyniku świadomej decyzji, byli związani z Ryszardem Pawłowskim, nie wytrzymała szarpnięcia. Jego ciała nigdy nie odnaleziono. Zginął tak jak sobie życzył w wezwaniu „Od śmierci w dolinach zachowaj nas Panie”. Dzisiaj mija 26 lat od dnia jego śmierci.
Kukuczka był niewątpliwie największym polskim himalaistą, a do tego stanowił czołówkę światowych wspinaczy. Stawiał sobie wielkie i piękne cele. Korona Himalajów miała być jedynie preludium. Chciał zdobyć czternaście ośmiotysięczników nowymi drogami. „Nową drogą albo zimą, kiedy jeszcze nikt tam o tej porze roku jeszcze nie był. To jest stawka warta świeczki. Naprawdę wielka gra.”
Także uwaga! Marzenia przekute w cele mogą być zabójcze, ale i tak warto je realizować.
Korona Himalajów Kukuczki:
04.10.1979 – Lhotse (8516 m n.p.m.), w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem
19.05.1980 – Everest (8850 m n.p.m.), nowa droga
15.10.1981 – Makalu (8463 m n.p.m.), nowa droga, w stylu alpejskim, wejście samotne, bez wspomagania tlenem
30.07.1982 – Broad Peak (8047 m n.p.m.), w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem
01.07.1983 - Gasherbrum II (8035 m n.p.m.), nowa droga, w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem
23.07.1983 - Gasherbrum I (8068 m n.p.m.), nowa droga, w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem
21.01.1985 – Dhaulagiri (8167 m n.p.m.), wejście zimowe pierwsze w historii, bez wspomagania tlenem
13.02.1985 – Cho Oyu (8201 m n.p.m.), nowa droga, wejście zimowe, bez wspomagania tlenem
13.07.1985 – Nanga Parbat (8126 m n.p.m.), nowa droga, bez wspomagania tlenem
11.01.1986 – Kanczendzonga (8586 m n.p.m.), wejście zimowe pierwsze w historii, bez wspomagania tlenem
08.07.1986 – K2 (8611 m n.p.m.), nowa „Polska droga” nigdy nie powtórzona, w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem
10.11.1986 – Manaslu (8156 m n.p.m.), nowa droga, bez wspomagania tlenem
03.02.1987 – Annapurna I (8091 m n.p.m.), wejście zimowe pierwsze w historii, bez wspomagania tlenem
18.09.1987 – Sziszapangma (8013 m n.p.m.), nowa droga, w stylu alpejskim