Aktywne Wpisy
maliczek +76
Hej Mireczki i Mirabelki z #krakow dziś był drugi dzień po otwarciu mojego baru, old fashioned cafe. Pół roku z kumplem, własnymi rękami go zrobiliśmy. Duża satysfakcja. Bar jest moim oczkiem w głowie, ale jak ktoś się boi dziur to niech nie ogląda (xD) - dwa dni tłukłem młotkiem blachę miedzianą (która najpierw miała być docelową wersją, jednak uznałem że "jeszcze coś"), starzylem, szlifowałem, zywicowalem. Póki co nie mam jeszcze szyldu ani
arahooo +1
Wybieramy najładniejszą Polkę. FINAŁ! Klaudia Halejcio vs Izabela Krzan #ladnapani #rozowepaski
Kto ładniejszy?
- Halejcio 45.5% (306)
- Krzan 54.5% (367)
Poszukiwanie mądrości przez Odyna nigdy się nie kończy i jest on w stanie zapłacić każdą cenę by zrozumie tajemnice życia. I jak się wydaje, pragnie on tego bardziej niż cokolwiek innego. W jednym przypadku, powiesił się, ranni się z włóczni, i pościł przez dziewięć dni i nocy, aby odkryć runy. O czym pisałem wcześniej.
Przy innej okazji, zapuścił się w okolice studni Mimira - która była z pewnością niczym innym niż Studnią Urd [1] - wśród korzeni drzewa Yggdrasil.
Tam to rezydował Mimir, mroczna istota, której znajomość wszystkich rzeczy był praktycznie niespotykany wśród mieszkańców kosmosu. Osiągnął ten status w dużej mierze poprzez picie wody ze studni.
Kiedy Odyn przybył, poprosił Mimira o drinka z wody. Opiekun studni dobrze wiedząc o wartości takiego haustu odmówił, chyba że osoba ubiegająca się o to zaoferuje mu oko w zamian. Odyn - czy to od razu czy też po desperackich rozważaniach, możemy tylko zastanawiać - wydłubał jeden z swoich oczu i wrzucił do studni. Po dokonaniu niezbędnej ofiary, Mimir umoczył róg w studni i zaproponował, teraz jednookiemu Bogu, drinka. [2] [3]
Interpretacja.
Najbardziej ogólne i oczywiste przesłanie tej opowieści jest to, że dla tych, którzy podzielają wartości Odyna żadna ofiara nie jest zbyt wielka by zyskać mądrość. Źródła(niestety fragmentaryczne) obecnej wiedzy przedchrześcijańskiej mitologii i religii Wikingów i innych ludów germańskich milczą, jaki rodzaj mądrości mógł Odyn otrzymać w zamian za jego oka. Ale możemy zgadywać.
Fakt, że Odyn specjalnie poświęcił oko jest z pewnością istotny. W każdych czasach, oko było "postrzegane" jako poetycki symbol percepcji w ogóle - zadziwiające niesamowitą ilością wyrażeń, zarówno w codziennej pracy a także w pracach wielkich poetów kanonicznych, którzy używają wizji jako metafory postrzegania i zrozumienie czegoś. Biorąc pod uwagę, że oko Odyna uśmiercono w celu uzyskania zwiększonej obserwacji, wydaje się mało prawdopodobne, że jego zastaw oka symbolizuje wymianę jednego trybu percepcj na inny.
Jaki sposób postrzegania w takim razie zostało wymieniony na inny tryb? Odpowiedź na to pytanie leży w charakterze Mimira. Mimir, którego nazwa oznacza "Rememberer"(pamiętający, pamiętliwy?) jest boską siłą ożywiającą ciąg/pamięć kultury etnicznej. Jego mądrość jest mądrością z tradycji, tego co pogańskie ludy germańskie uznawały za święte. Jak w opowieści o odkryciu runów, w którym poświęcił to, co moglibyśmy nazwać jego "niższym ja" do jego "wyższego ja", tak Odyn w opowieści o jego zrzeczeniu się oka: wymienił profanum, codzienny tryb percepcji, oblężonego licznymi drobnymi problemami, dla trybu świętej percepcji, w której świat objawia się być boski, istotą bogów, tworzących niekończącą się historię, w której są jak aktorzy mieniący się sensem i cudownością.
#ciekawostki #wikingowie #norse
[1] Bauschatz, Paul C. 1982. The Well and the Tree: World and Time in Early Germanic Culture.
[2] The Poetic Edda. Völuspá, stanza 28.
[3] Snorri Sturluson. The Prose Edda. Gylfaginning 15.