Wpis z mikrobloga

nieznajoma

widzę ją, piękna może, chyba tak, patrzy w telefon i stoi w miejscu, uśmiecha się do mnie gdy mnie zauważa. patrzę chwilę w jej oczy, po czym odwracam wzrok, trochę już z nieśmiałości, a trochę z wiedzy, że przecież to za chwile nie będzie miało znaczenia.

ale to musiało być po coś. po to chyba, żeby kolejny raz udowodnić mi, że piękno zawsze było i jest dla mnie nieuchwytne.

kimkolwiek byłaś, mam nadzieję, że wszystko u ciebie w porządku. i dziękuję. wierzę, że to nasze chwilowe zetknięcie oczu sprawi, że twoje życie będzie lepsze. o to, żeby moje było lepsze, też się postaram.

każdy jest inny, ale wszyscy są… podobni? jeżeli ja tracę teraz czas na myślenie i pisanie o tobie, to może ty też?

bolesne w tym wszystkim są dwie rzeczy: 1. że już cię nigdy więcej nie zobaczę. nie wiem o tobie nic, nawet czy wszystko u ciebie w porządku, bo szpital nie jest miejscem gdzie w ciemno zakładasz, że przypadkowo napotkana osoba przeżywa świetny okres w życiu.

2. że o tobie zapomnę.

13-01-2023

#dawidk01 #feels #przegryw
  • 2