#anonimowemirkowyznania Od podstawówki byłem #przegryw przez to że byłem rudy, niski, gruby i nieśmiały. Koledzy i koleżanki znęcali się nade mną fizycznie i psychicznie. Nienawidziłem swojego życia, zdarzało mi się wymiotować przed pójściem do szkoły ze stresu. W gimnazjum było trochę lepiej, bo miałem chociaż jednego kolegę, który też był przegrywem. Nadal byłem wyśmiewany. W technikum byłem odludkiem, ale miałem chociaż garstkę znajomych i nikt się nade mną nie znęcał. Nerdowałem. Byłem na jednej osiemnastce, nie poszedłem na studniówkę. Zero kontaktów z płcią przeciwną. Traktowały mnie jak powietrze.
Potem poszedłem na studia na polibudę. Moje spierolenie nie pozwoliło mi na zintegrowanie się z grupą. Robiło mi się duszno w dużych grupach ludzi, nie chodziłem na domówki, nie klubowałem, nie zaznałem studenckiego życia. Przynajmniej udało mi się bliżej poznać z kilkoma chłopakami i dziewczynami. Byłem cichy, ale mnie akceptowali. To była taka grupka "spiedoleńców", żyliśmy inaczej niż reszta, bez imprez, tylko nauka i od czasu do czasu jedno piwko po zajęciach. Reszta ostro imprezowała, bardzo zazdrościłem im tego. Ze łzami w oczach oglądałem zdjęcia z tego jak się dobrze bawią. Dla większości z tej popularnej grupy byłem niewidoczny, ale jedna dziewczyna wyśmiewała mnie przy innych. Nie umiałem odpowiedzieć na jej zaczepki przez co byłem łatwym celem.
Fast forward 10 lat. Mam piękną i mądrą żonę, jestem zadowolony ze swojej pracy, zwiedziłem pół świata. Jestem szczęśliwy. Po dawnym życiu ani śladu, ale przeszłość nadal jest w mojej głowie. Ostatnio widziałem wpis w social mediach tej dziewczyny, która pastwiła się nade mną, że jest kurierem Uber Eats. W dodatku stalkując jej facebooka dowiedziałem się, że jest samotną mamą. Żadna praca nie hańbi itd, ale poczułem ulgę. Karma do niej wróciła. Może jestem złym człowiekiem, że cieszę się z czyjegoś nieszczęścia, ale dostała co się jej należało
@AnonimoweMirkoWyznania: Szczerze mówiąc, każdy z nas ma w swoim życiu różne doświadczenia, zarówno te dobre, jak i te gorsze. To, że kiedyś byłeś wyśmiewany przez innych ludzi, może być trudne do zapomnienia, ale ważne jest, aby nie pozwolić, by przeszłość wpływała negatywnie na Twoje obecne życie. Wydaje się, że osiągnąłeś wiele w swoim życiu i jesteś szczęśliwym człowiekiem, co jest bardzo ważne.
Od podstawówki byłem #przegryw przez to że byłem rudy, niski, gruby i nieśmiały. Koledzy i koleżanki znęcali się nade mną fizycznie i psychicznie. Nienawidziłem swojego życia, zdarzało mi się wymiotować przed pójściem do szkoły ze stresu. W gimnazjum było trochę lepiej, bo miałem chociaż jednego kolegę, który też był przegrywem. Nadal byłem wyśmiewany. W technikum byłem odludkiem, ale miałem chociaż garstkę znajomych i nikt się nade mną nie znęcał. Nerdowałem. Byłem na jednej osiemnastce, nie poszedłem na studniówkę. Zero kontaktów z płcią przeciwną. Traktowały mnie jak powietrze.
Potem poszedłem na studia na polibudę. Moje spierolenie nie pozwoliło mi na zintegrowanie się z grupą. Robiło mi się duszno w dużych grupach ludzi, nie chodziłem na domówki, nie klubowałem, nie zaznałem studenckiego życia. Przynajmniej udało mi się bliżej poznać z kilkoma chłopakami i dziewczynami. Byłem cichy, ale mnie akceptowali. To była taka grupka "spiedoleńców", żyliśmy inaczej niż reszta, bez imprez, tylko nauka i od czasu do czasu jedno piwko po zajęciach.
Reszta ostro imprezowała, bardzo zazdrościłem im tego. Ze łzami w oczach oglądałem zdjęcia z tego jak się dobrze bawią. Dla większości z tej popularnej grupy byłem niewidoczny, ale jedna dziewczyna wyśmiewała mnie przy innych. Nie umiałem odpowiedzieć na jej zaczepki przez co byłem łatwym celem.
Fast forward 10 lat. Mam piękną i mądrą żonę, jestem zadowolony ze swojej pracy, zwiedziłem pół świata. Jestem szczęśliwy. Po dawnym życiu ani śladu, ale przeszłość nadal jest w mojej głowie. Ostatnio widziałem wpis w social mediach tej dziewczyny, która pastwiła się nade mną, że jest kurierem Uber Eats. W dodatku stalkując jej facebooka dowiedziałem się, że jest samotną mamą. Żadna praca nie hańbi itd, ale poczułem ulgę. Karma do niej wróciła. Może jestem złym człowiekiem, że cieszę się z czyjegoś nieszczęścia, ale dostała co się jej należało
---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #638bd0df4bf3873cacedcb0b
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: LeVentLeCri
Doceń mój czas włożony w projekt i przekaż darowiznę
Z drugiej strony, nie jest zdrowe ani słuszne
Efekty trzymania ramy ( ͡° ͜ʖ ͡°)