[zibiusz1]

"I nastał ten dzień, oczekiwany od dawna przez naród, w którym Jarosław Kaczyński został premierem.

Triumfalne bicie dzwonów we wszystkich parafiach, zagłuszyło płacz i zgrzytanie zębów zwolenników dotychczasowego reżimu. Prawdziwi Polacy – patrioci, Solidarni 2010, liczne kluby Gazety Polskiej i kibice masowo wylegli na ulice, aby manifestować poparcie dla zbawcy, okazując radość się przy ogniskach z wozów transmisyjnych mainstreamowych mediów. Produkt narodowy brutto gwałtownie wzrósł, a jego wykresy wyskoczyły z ekranów ekonomistów i utworzyły dziękczynne wzory na bezchmurnym niebie. Giełda zareagowała wzrostem wszystkich indeksów, a giełdowy debiut Luciferis Veritatis nie miał precedensu w historii. Bezrobocie zaczęło spadać tak szybko, że zewsząd słychać było gwałtowny łomot, kiedy sięgało podłogi i po schodach wpadało do piwnic. Wszelkie powodzie, susze i inne klęski żywiołowe odeszły w niepamięć, zatrzaskując za sobą wschodnią granicę, a od Torunia na kraj spłynął niespotykany urodzaj. Polski gaz łupkowy całkowicie napełnił instalacje, kiedy jego wydobyciem zajął się Ojciec Dyrektor, a w Telewizji Trwam z cyfrowego multipleksu transmitowano egzekucje winnych zamachu. Specjalna komisja przystąpiła do procedury impichmentu Bronka. Merkel i Hollande słali listy gratulacyjne i gotowość poddaństwa, razem z transportami dotacji unijnych, a gratulacje Putina zostały odesłane z żądaniem ekstradycji jego, rosyjskich kontrolerów lotu i członków komisji MAK. W Watykanie beatyfikowano Biniędę i Nowaczyka, a Ojciec Tadeusz, na specjalnej audiencji, przyjął Franciszka. Podatek bankowy napełnił kieszenie Polaków, którzy masowo zaczęli pielgrzymować pod znany z licznych uzdrowień i cudów, pomnik Bohatera Bohaterów, co poległ zdradzony o świcie na Krakowskim Przedmieściu. #niebawem