"Wrzask" czytało mi się dobrze, a przy tym nie czułem, żeby fabuła była zbyt prosta - intryga wiła się i wciągała. W przypadku "Histerii" łatwość lektury pozostała zachowana, jednak całość to banał bez większego polotu, w większości przewidywalny i przez to zwyczajnie nudny.
Bohaterowie w tej części są dużo bardziej płascy, płytcy. Fabuła jest miałka i zarysowana w dość nijaki, niezbyt wciągający sposób. Wiele przedstawionych wydarzeń jest naciąganych, wplatanych na siłę, szytych grubymi nićmi. Inne z kolei są trywialne, tak oczywiste, że zawodzą, nużą. Brak tu finezji, dłuższego zastanowienia nad możliwymi rozwiązaniami, polotu w snuciu każdego z wątków. Pojawiło się też kilka pseudomądrych truizmów, całkowicie zbędnych i budzących raczej rozbawienie niż zadumę.
Jeśli chodzi o plusy - relacja dwójki głównych bohaterów wydaje się autentyczna i interesująca, zdecydowanie mogłoby być jej więcej w książce. Osadzenie akcji na Ursynowie, którego ulice nie raz przemierzałem, sprawia, że wydarzenia przedstawione w powieści są mi bliższe, bardziej autentyczne. Całość jest napisana z lekkością, czyta się to dobrze i szybko, a zgrabnie urywane i przełączane wątki zachęcają do kontynuacji lektury.
Porównałbym spotkanie z "Histerią" do oglądania filmu czy serialu w telewizji, na który trafiło się przypadkiem. Nie budzi to za wiele emocji, nie pozostawia po sobie śladu w pamięci, ale w czasie wykonywania tej czynności przynosi jakąś przyjemność i dopóki czytelnik nie zastanawia się za mocno nad treścią oraz nie oczekuje nadzwyczajnych wrażeń, będzie całkiem w porządku.
Wkurzają mnie niebiescy piszący z różowych nicków, bądźcie chociaż konsekwentni i piszcie w rodzaju żeńskim, wchodźcie w rolę, za takie oszustwa powinien być ban, tits or gtfo
Tytuł: Histeria
Autor: Izabela Janiszewska
Gatunek: kryminał
Ocena: ★★★★★☆☆☆☆☆
"Wrzask" czytało mi się dobrze, a przy tym nie czułem, żeby fabuła była zbyt prosta - intryga wiła się i wciągała. W przypadku "Histerii" łatwość lektury pozostała zachowana, jednak całość to banał bez większego polotu, w większości przewidywalny i przez to zwyczajnie nudny.
Bohaterowie w tej części są dużo bardziej płascy, płytcy. Fabuła jest miałka i zarysowana w dość nijaki, niezbyt wciągający sposób. Wiele przedstawionych wydarzeń jest naciąganych, wplatanych na siłę, szytych grubymi nićmi. Inne z kolei są trywialne, tak oczywiste, że zawodzą, nużą. Brak tu finezji, dłuższego zastanowienia nad możliwymi rozwiązaniami, polotu w snuciu każdego z wątków. Pojawiło się też kilka pseudomądrych truizmów, całkowicie zbędnych i budzących raczej rozbawienie niż zadumę.
Jeśli chodzi o plusy - relacja dwójki głównych bohaterów wydaje się autentyczna i interesująca, zdecydowanie mogłoby być jej więcej w książce. Osadzenie akcji na Ursynowie, którego ulice nie raz przemierzałem, sprawia, że wydarzenia przedstawione w powieści są mi bliższe, bardziej autentyczne. Całość jest napisana z lekkością, czyta się to dobrze i szybko, a zgrabnie urywane i przełączane wątki zachęcają do kontynuacji lektury.
Porównałbym spotkanie z "Histerią" do oglądania filmu czy serialu w telewizji, na który trafiło się przypadkiem. Nie budzi to za wiele emocji, nie pozostawia po sobie śladu w pamięci, ale w czasie wykonywania tej czynności przynosi jakąś przyjemność i dopóki czytelnik nie zastanawia się za mocno nad treścią oraz nie oczekuje nadzwyczajnych wrażeń, będzie całkiem w porządku.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem #kryminal #thriller
źródło: comment_1621283490DMeDm9d3Gv7oc8XGxmyhVC.jpg
Pobierz