Aktywne Wpisy
nilmerg +6
W sumie to dlaczego Rosja nie użyje atomu? Nie mówię o waleniu po miastach, ale małe ładunki w jakieś cele strategiczne, jakieś lotniska wojskowe czy coś takiego, i nie musi to być przecież duży kaliber bo te bomby mają różną siłę rażenia. Na pewno byłby to taki znak, że są gotowi na użycie atomu i zachęta do rozmów pokojowych na ich warunkach. Czy chodzi o strach przed tym, że po użyciu atomu
Badmanek +94
Zawsze fajnie się czyta wpisy osób, które sympatyzują z rosją. Jakie to musi być dla nich ciężkie, że muszą teraz pisać o Tym jak Putin się zemści, jak to Ukraińska ofensywa nic nie da.
Przypomnę wam, że 901 dni temu zaczął się ten spektakl upokorzenia dla rosji.
Ta cała potęga okazała się gówno warta i rosja okazała się być naga
Napadli
Przypomnę wam, że 901 dni temu zaczął się ten spektakl upokorzenia dla rosji.
Ta cała potęga okazała się gówno warta i rosja okazała się być naga
Napadli
https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30937-5/fulltext
ciekawy fragm: "Strategia ta może być szczególnie istotna w przypadku wrażliwych pacjentów z wcześniej istniejącą dysfunkcją śródbłonka, która jest związana z płcią męską, paleniem tytoniu, nadciśnieniem, cukrzycą, otyłością i ustaloną chorobą sercowo-naczyniową, z których wszystkie są związane z niekorzystnymi skutkami w przypadku COVID-19."
Powikłania sercowo-naczyniowe szybko stają się kluczowym zagrożeniem w chorobie wieńcowej 2019 (COVID-19) oprócz chorób układu oddechowego. Jednak mechanizmy leżące u podstaw nieproporcjonalnego efektu ciężkiego ostrego zakażenia koronawirusem zespołu oddechowego 2 (SARS-CoV-2) na pacjentów z chorobami współistniejącymi z przyczyn sercowo-naczyniowych pozostają jednak niezupełnie poznane.
SARS-CoV-2 zakaża gospodarza za pomocą receptora enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2), który ulega ekspresji w kilku narządach, w tym w płucach, sercu, nerkach i jelitach. Receptory ACE2 są również wyrażane przez komórki śródbłonka
Nie wiadomo obecnie, czy zaburzenia naczyniowe w COVID-19 są spowodowane zaangażowaniem wirusa przez komórki śródbłonka. Co intrygujące, SARS-CoV-2 może bezpośrednio zarażać zmodyfikowane ludzkie organizoidy naczyń krwionośnych in vitro
Tutaj wykazujemy zajęcie komórek śródbłonka przez łożyska naczyniowe różnych narządów u szeregu pacjentów z COVID-19 (dalsze szczegóły przypadku podano w załączniku).
Pacjent 1 był męskim biorcą przeszczepu nerki, w wieku 71 lat, z chorobą wieńcową i nadciśnieniem tętniczym. Stan pacjenta pogorszył się po diagnozie COVID-19 i wymagał wentylacji mechanicznej. Wystąpiła niewydolność narządów wielonarządowych, a pacjent zmarł w dniu 8.
Analiza pośmiertna przeszczepionej nerki metodą mikroskopii elektronowej ujawniła wirusowe struktury inkluzyjne w komórkach śródbłonka (ryc. A, B). W analizach histologicznych stwierdziliśmy nagromadzenie komórek zapalnych związanych ze śródbłonkiem, a także ciałami apoptotycznymi, w sercu, jelicie cienkim (ryc. C) i płucach (ryc. D). W płucach znaleziono nagromadzenie komórek jednojądrzastych, a większość małych naczyń płucnych wydawała się zatkana.
Pacjentka 2 była kobietą w wieku 58 lat z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i otyłością. Rozwinęła postępującą niewydolność oddechową z powodu COVID-19, a następnie rozwinęła się niewydolność wielonarządowa i wymagała nerkowej terapii zastępczej. W 16 dniu niedokrwienie krezki (?) spowodowało usunięcie martwiczego jelita cienkiego. Niewydolność krążenia występowała w przypadku niewydolności prawej serca w następstwie zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, a zatrzymanie akcji serca spowodowało śmierć. Histologia poubojowa wykazała limfocytowe zapalenie śródbłonka w płucach, sercu, nerkach i wątrobie, a także martwicę komórek wątroby. Znaleźliśmy histologiczne dowody zawału mięśnia sercowego, ale brak śladów limfocytowego zapalenia mięśnia sercowego. Histologia jelita cienkiego wykazała zapalenie śródbłonka (zapalenie śródbłonka) naczyń podśluzówkowych.
Pacjentem 3 był mężczyzna w wieku 69 lat z nadciśnieniem, u którego rozwinęła się niewydolność oddechowa w wyniku COVID-19 i wymagała wentylacji mechanicznej. Badanie echokardiograficzne wykazało zmniejszoną frakcję wyrzutową lewej komory. Zapaść krążenia nastąpiła z niedokrwieniem krezki i wykonano resekcję jelita cienkiego, ale pacjent przeżył. Histologia resekcji jelita cienkiego wykazała wyraźne zapalenie śródbłonka naczyń podśluzówkowych i ciał apoptotycznych (ryc. C).
Znaleźliśmy dowody bezpośredniej infekcji wirusowej komórki śródbłonka i rozproszonego zapalenia śródbłonka. Chociaż wirus wykorzystuje receptor ACE2 wyrażany przez pneumocyty w nabłonkowej wyściółce pęcherzykowej do zakażenia gospodarza, powodując w ten sposób uszkodzenie płuc, receptor ACE2 jest również szeroko wyrażany na komórkach śródbłonka, które przemierzają wiele narządów3.
Rekrutacja komórek odpornościowych, albo przez bezpośrednią infekcję wirusową śródbłonka, albo za pośrednictwem układu immunologicznego, może skutkować powszechną dysfunkcją śródbłonka związaną z apoptozą (ryc. D).
Śródbłonek naczyniowy jest aktywnym narządem parakrynnym, hormonalnym i autokrynnym, który jest niezbędny do regulacji napięcia naczyniowego i utrzymania homeostazy naczyniowej.5
Dysfunkcja śródbłonka jest głównym wyznacznikiem dysfunkcji mikronaczyniowej poprzez przesunięcie równowagi naczyniowej w kierunku większego skurczu naczyń z późniejszym niedokrwieniem narządu, stanem zapalnym z towarzyszącym obrzękiem tkanek i stanem prokoagulacyjnym6.
Nasze odkrycia pokazują obecność elementów wirusowych w komórkach śródbłonka i akumulację komórek zapalnych, z dowodami śmierci komórek śródbłonka i zapalnej. Odkrycia te sugerują, że zakażenie SARS-CoV-2 ułatwia indukcję zapalenia śródbłonka w kilku narządach jako bezpośrednią konsekwencję zaangażowania wirusa (jak zauważono w obecności ciałek wirusowych) i odpowiedzi zapalnej gospodarza. Ponadto indukcja apoptozy i piroptozy może odgrywać ważną rolę w uszkodzeniu komórek śródbłonka u pacjentów z COVID-19. Zapalenie śródbłonka COVID-19 może wyjaśnić upośledzenie funkcji mikrokrążenia w różnych układach naczyniowych i ich następstwa kliniczne u pacjentów z COVID-19. Hipoteza ta stanowi uzasadnienie dla terapii stabilizujących śródbłonek przy jednoczesnym przeciwdziałaniu replikacji wirusa, szczególnie w przypadku przeciwzapalnych leków przeciw cytokin, inhibitorów ACE i statyn7.
Strategia ta może być szczególnie istotna w przypadku wrażliwych pacjentów z wcześniej istniejącą dysfunkcją śródbłonka, która jest związana z płcią męską, paleniem tytoniu, nadciśnieniem, cukrzycą, otyłością i ustaloną chorobą sercowo-naczyniową, z których wszystkie są związane z niekorzystnymi skutkami w przypadku COVID-19.
#koronainfo #koronamed #koronaobjawy