Jesteśmy świeżo po zaprezentowaniu przez Rudego Pana jedenastki stulecia PZPN, składającej się z najwybitniejszych polskich piłkarzy według głosujących. Oczywiście, każdy z nich może pochwalić się wybitnymi ekstraklasowymi osiągnięciami, w innym przypadku, nie trafiliby do tego zestawienia. W niniejszym wpisie postaram się pokrótce te osiągnięcia wypisać.
* Józef Młynarczyk – dwa mistrzostwa Polski w barwach Widzewa Łódź (1981, 1982). * Antoni Szymanowski – mistrz Polski z Wisłą Kraków (1978). * Jerzy Gorgoń – dwa mistrzostwa Polski z Górnikiem Zabrze (1971, 1972) plus… Puchar Ekstraklasy. A raczej Puchar Ligi Polskiej, bo taką nazwę miało ówcześnie to prestiżowe trofeum (1978). Do kompletu można dodać pięć zdobytych Pucharów Polski (1968–1972). * Władysław Żmuda – trzy mistrzostwa Polski. Jedno ze Śląskiem Wrocław (1977), dwa z Widzewem (1981, 1982). Dodatkowo Puchar Polski ze Śląskiem w 1976 roku. * Łukasz Piszczek – mistrzostwo Polski w 2007 roku, będąc wypożyczonym z Herthy Berlin do Zagłębia Lubin. * Zbigniew Boniek – dwa mistrzostwa Polski w barwach Widzewa (1981, 1982). * Kazimierz Deyna – dwa mistrzostwa Polski (1969, 1970) i Puchar Polski (1973) z Legią Warszawa. * Henryk Kasperczak – dwa mistrzostwa Polski w barwach Stali Mielec (1973 i 1976), dodatkowo, już jako trener, trzy mistrzostwa Polski (2003–2005) i dwa Puchary Polski (2002, 2003), prowadząc Wisłę Kraków. * Włodzimierz Lubański – siedem (!) mistrzostw Polski (1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1971, 1972), sześć Pucharów Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972) i cztery tytuły króla strzelców (1966–1969). Wszystko to, reprezentując Górnika Zabrze. * Robert Lewandowski – mistrz Polski i król strzelców z 2010 roku, dodatkowo Puchar Polski (2009), grając w Lechu Poznań. * Grzegorz Lato – dwa mistrzostwa Polski (1973, 1976) i dwa tytuły króla strzelców (1973, 1975), broniąc barw Stali Mielec.
Nie ma nic złego w pasjonowaniu się polską piłką ʕ•ᴥ•ʔ
Uchodzi za jednego z najlepszych polskich graczy lat 20. XX wieku, nazywany "legendą polskiej piłki". W całej swojej karierze rozegrał łącznie 454 spotkania, wliczając towarzyskie, uzyskując 476 goli (nie wykonywał rzutów karnych ani wolnych). Przez niemal cały ten okres związany był z Cracovią.
Mistrz Polski sezonu 1921 i król strzelców tych rozgrywek, reprezentant Krakowa i Polski, olimpijczyk z Paryża (1924), kapitan związkowy PZPN, pod którego wodzą polska drużyna
Jesteśmy świeżo po zaprezentowaniu przez Rudego Pana jedenastki stulecia PZPN, składającej się z najwybitniejszych polskich piłkarzy według głosujących. Oczywiście, każdy z nich może pochwalić się wybitnymi ekstraklasowymi osiągnięciami, w innym przypadku, nie trafiliby do tego zestawienia. W niniejszym wpisie postaram się pokrótce te osiągnięcia wypisać.
* Józef Młynarczyk – dwa mistrzostwa Polski w barwach Widzewa Łódź (1981, 1982).
* Antoni Szymanowski – mistrz Polski z Wisłą Kraków (1978).
* Jerzy Gorgoń – dwa mistrzostwa Polski z Górnikiem Zabrze (1971, 1972) plus… Puchar Ekstraklasy. A raczej Puchar Ligi Polskiej, bo taką nazwę miało ówcześnie to prestiżowe trofeum (1978). Do kompletu można dodać pięć zdobytych Pucharów Polski (1968–1972).
* Władysław Żmuda – trzy mistrzostwa Polski. Jedno ze Śląskiem Wrocław (1977), dwa z Widzewem (1981, 1982). Dodatkowo Puchar Polski ze Śląskiem w 1976 roku.
* Łukasz Piszczek – mistrzostwo Polski w 2007 roku, będąc wypożyczonym z Herthy Berlin do Zagłębia Lubin.
* Zbigniew Boniek – dwa mistrzostwa Polski w barwach Widzewa (1981, 1982).
* Kazimierz Deyna – dwa mistrzostwa Polski (1969, 1970) i Puchar Polski (1973) z Legią Warszawa.
* Henryk Kasperczak – dwa mistrzostwa Polski w barwach Stali Mielec (1973 i 1976), dodatkowo, już jako trener, trzy mistrzostwa Polski (2003–2005) i dwa Puchary Polski (2002, 2003), prowadząc Wisłę Kraków.
* Włodzimierz Lubański – siedem (!) mistrzostw Polski (1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1971, 1972), sześć Pucharów Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972) i cztery tytuły króla strzelców (1966–1969). Wszystko to, reprezentując Górnika Zabrze.
* Robert Lewandowski – mistrz Polski i król strzelców z 2010 roku, dodatkowo Puchar Polski (2009), grając w Lechu Poznań.
* Grzegorz Lato – dwa mistrzostwa Polski (1973, 1976) i dwa tytuły króla strzelców (1973, 1975), broniąc barw Stali Mielec.
Nie ma nic złego w pasjonowaniu się polską piłką ʕ•ᴥ•ʔ
#ekstraklasajestokay #ekstraklasa #pilkanozna
Uchodzi za jednego z najlepszych polskich graczy lat 20. XX wieku, nazywany "legendą polskiej piłki". W całej swojej karierze rozegrał łącznie 454 spotkania, wliczając towarzyskie, uzyskując 476 goli (nie wykonywał rzutów karnych ani wolnych). Przez niemal cały ten okres związany był z Cracovią.
Mistrz Polski sezonu 1921 i król strzelców tych rozgrywek, reprezentant Krakowa i Polski, olimpijczyk z Paryża (1924), kapitan związkowy PZPN, pod którego wodzą polska drużyna