Aktywne Wpisy
njdnsjdnjs +24
mam takie fazy na jedzenie, które mogłabym jeść codziennie i tylko to i aż do porzygu. były to ostatnio:
- parówki (ok. 2 miesiące, to był twardy zawodnik, jadłam w każdej konfiguracji i zestawieniu i nawet nie mam ich tak bardzo dość)
- jajecznica
- kinderki
- wędlina sopocka
Aktualnie jest to lazania z Auchana. ja się już nawet nie powstrzymuje. moje myśli krążą tylko wokół niej. ciekawe co będzie następne.
- parówki (ok. 2 miesiące, to był twardy zawodnik, jadłam w każdej konfiguracji i zestawieniu i nawet nie mam ich tak bardzo dość)
- jajecznica
- kinderki
- wędlina sopocka
Aktualnie jest to lazania z Auchana. ja się już nawet nie powstrzymuje. moje myśli krążą tylko wokół niej. ciekawe co będzie następne.
kilo-bravo +60
źródło: FQsi67ZWUAIYUiu
Pobierz
Aktywne Znaleziska
Gdyby ktoś ostatni rok błąkał się po Jaskini Optymistycznej, przypomnę że na koniec sezonu tabela ułożyła się następująco:
1. ZAKSA Kędzierzyn Koźle
2. ONICO Warszawa
3. Jastrzębski Węgiel
4. Aluron Virtu Warta Zawiercie
5. Cerrad Czarni Radom
6. PGE Skra Bełchatów
7. Asseco Resovia Rzeszów
8. GKS Katowice
9. Trefl Gdańsk
10. Indykpol AZS Olsztyn
11. Cuprum Lubin
12. Łuczniczka Bydgoszcz
13. MKS Będzin
14. Stocznia Szczecin
Zakończone rozgrywki może nie ekscytowały poziomem sportowym, ale z pewnością nadrabiały wszelkimi aferami, roszadami z dupy i ogólnym burdelem porównywalnym do sytuacji w Somalii. A teraz po tym cudownym wskrzeszenie Łazarza wstępie, zapraszam do P O T Ę Ż N E G O P O D S U M O W A N I A minionego sezonu.
(ORLEN XD) STOCZNIA SZCZECIN
Jak już jesteśmy przy wskrzeszaniu, w Szczecinie postanowiono wskrzesić siatkówkę i przywrócić klub z portowego miasta na szczyt. Wizja zbudowania siatkarskiego giganta, mogąca spokojnie rywalizować z "wielkim skokiem" autorstwa Mao Zedonga. Do stolicy zachodniopomorskiego ściągnięto znakomite nazwiska: Radostin Stojczew został dyrektorem sportowym, przyjęcie obsadzili niegdyś najlepszy na świecie - Matej Kazyjski oraz lider reprezentacji Kanady - Nicolas Hoag, wspomagani dobrze znanym z PlusLigi Nico Penchevem. Za rozegranie odpowiadali starzy wyjadacze - Łukasz Żygadło i Lukas Tichacek, którzy mogli jeszcze rozgrywać piłki do takich tuz jak Simon van de Voorde i świeżo upieczony MVP mistrzostw świata - Bartosz Kurek. Ambicje zarządu klubu ze Szczecina były wielkie jak inflacja w Wenezueli, a takie nazwiska w składzie dawały z pewnością nadzieję na zawojowanie ligi. Jak wyszło? Otóż wyszło #!$%@? jak we wspomnianej Wenezueli. Zapowiedź spadnięcia z rowerka dostaliśmy już w pierwszym meczu Stoczni, która podejmowała u siebie Trefl Gdańsk. Już na początku pierwszego seta, w Netto Arenie zapanowała ciemność większa niż podczas bitwy o Winterfell (HBO ty #!$%@? #!$%@?). Wszystko podobno przez odpalonego w kiblu przez kibica szluga, który to uruchomił czujnik dymu, który by pomóc w ewentualnej ewakuacji publiczności, #!$%@?ł światło w całej hali. Jako że awarii nie udało się naprawić, mecz przesunięto na inny termin. Po olbrzymiej klapie na inaugurację sezonu, Stoczniowcy prowadzeni przez Mieszko Gogola wskoczyli na falę wznoszącą, plasując się w czubie tabeli. Sielanka nie trwała jednak długo. W listopadzie zaczęło się głośno mówić o problemach finansowych klubu ze Szczecina, a niedługo po tym największe gwiazdy z Bartoszem Kurkiem na czele rozwiązały swoje kontrakty z dawnym Espadonem. 13 grudnia 2018 roku klub oficjalnie wycofał się z rozgrywek. Śmiało możemy tutaj mówić o kompromitacji nie tylko klubu, ale i całej polskiej ligi. Niejako winowajcą słyszalnego na Wyspach Marshalla upadku była firma ORLEN, która miała zostać sponsorem tytularnym klubu znad morza, jednak wycofała się z projektu by załadować grube pieniądze w czołowego kierowcę F1, którego kult w pewnym momencie można by porównać do papieża Jana Pawła II i PUDZIANA. Po upadku z rowerka zawodnicy Stoczni poszli w różne strony - Kurek i Penchev trafili do ONICO Warszawa, Kazijski, Hoag i van de Voorde wybrali kierunek Włochy, a Łukasz Żygadło będący jednym z autorów całego projektu pozostał bez klubu.
Siatkówka w Szczecinie poszła się #!$%@?ć.
OSTATNIE DNI TRENERA TYSIĄCLECIA - ANDRZEJA KOWALA
Przed startem sezonu 2018/2019 kolejnym faworytem do walki o medale był zespół Asseco Resovii Rzeszów prowadzony przez ANDRZEJA KOWALA. Na papierze bardzo dobry skład miał klub z Podkarpacia, taki równy, zbilansowany, ze zmiennikami i ogólnie pozwalający na rotację i spokojnie granie przez cały sezon. Oczywiście wszystko to #!$%@? strzelił. Skład z założenia zbilansowany okazał się po prostu #!$%@?, a arcymistrzowskie skomponowanie go uniemożliwiało rotację przez limit obcokrajowców. Przez pierwsze 4 kolejki pasiaki obskoczyli #!$%@? od Zawiercia, Warszawy, Katowic i Szczecina. Po meczu ze Stocznią, doszło do zdecydowanie najsmutniejszego wydarzenia minionych rozgrywek. Wtedy to, z funkcją trenera Resovii pożegnała się legenda tego klubu - ANDRZEJ KOWAL. Na jego miejsce sprowadzono pracującego już wcześniej w Polsce Ghorge, George, Ghorgere.. #!$%@? no tego Rumuna Cretu, zaś sam ANDRZEJ KOWAL wybral później ACS Volei #!$%@? Zalău jako miejsce pracy (swoją drogą wygrał on ze swoim klubem rundę zasadniczą i teraz bije się o mistrzostwo Rumunii XD). Nowy szkoleniowiec nie odmienił jednak gry zespołu, który potrafił przegrać na Podpromiu 0:3 z #!$%@? MKSem Będzin. Po otrzymaniu kolejnych srogich #!$%@?, z klubem rozstał się jego dotychczasowy prezes - Bartosz Górski, a zastąpił go #!$%@? niegdyś libero i legenda pasiaków - Krzysztof Ignaczak. Zmiana ta nieco odmieniła Resovię, która odbiła się od dna tabeli i wyprzedziła takie potęgi jak Będzin czy Bydgoszcz. Pasiaki z nowym prezesem i szkoleniowcem zakończyły na 7 miejscu, co jest zdecydowanie wynikiem fatalnym jak wygląd Kucharczyka po meczu z Ajaksem, szczególnie jeśli popatrzymy na skład, który na papierze wydawał się bardzo mocny. Co jednak zawiodło? Zawodnikiem który najbardziej zawiódł był zdecydowanie Damian Schulz. Przychodzący po absolutnie świetnym sezonie z Trefla Gdańsk atakujący miał być liderem w ataku i kończyć wszystko czego inni nie skończą. Jak wyszło? #!$%@?. Może nawet nie #!$%@?, bo nie wiem jak inaczej opisać to że z pierwszego składu został wygryziony przez Jakuba Jarosza XD. Generalnie swoją katastrofalną postawą Schulz zamknął sobie drogę do kadry. Kolejnym graczem który morze zamienił na Podkarpacie był Mateusz Mika. No i #!$%@? nie grał nic klapa totalna lecimy dalej. Rafael Redwitz, Kawika Shoji - nowa para rozgrywających miała być mieszanką młodości i doświadczenia, a okazała się być mieszanką gówna i kału. Co prawda Amerykanin pod koniec sezonu zaczął coś prezentować na swojej pozycji, a Rafa został odesłany z klubu przez Ignaczaka i zastąpiony przez Łukasza Kozuba. Jedynymi zawodnikami którzy grali solidnie w Rzeszowie w tym sezonie byli Rossard - który wygrywał niektóre mecze praktycznie w pojedynkę, oraz David Smith. Oboje jednak na szczęście albo nieszczęście żegnają się z wielokrotnym medalistą Mistrzostw Polski. Resovia przyzwyczaiła nas że wraz z końcem sezonu dochodzi do rewolucji w składzie, podobnie jest i teraz. Miejsce Cretu zajmie uczestnik Tańca z Gwiazdami - Piotr Gruszka, a wraz z nim przyjdzie kilku zawodników z GKSu Katowice, ale chyba jedynym wartym wspomnienia jest Thomas Rousseaux. I co najistotniejsze - w klubie spod Bieszczad na pewno zostaje Rafello Buszcorena vel. Rafał Buszek - ostoja ofensywy, defensywy, psychiki, wulkanizmu, przenośny Wielki Zderzacz Hadronów i mistrz plasów w środek boiska.
Co przyniesie następny sezon? O ile potwierdzą się informacje o transferze klasowego przyjmującego takiego jak Hoag lub Conte, znów będzie można mówić o Resovii jako o klubie który będzie mógł się bić o medale, nie tylko te z ziemniaka.
JEDEN TRENER PÓJDZIE TU DRUGI TRENER PÓJDZIE TAM
PlusLiga 2018/2019 była #!$%@?ą karuzelą jeśli chodzi o roszady wśród trenerów. Inbę rozpoczął wszechpotężny ANDRZEJ KOWAL, który pożegnał się z Asseco Resovią Rzeszów, a za niego sprowadzono sympatycznego długowłosego Rumuna. Prawdziwe tąpnięcie, a wręcz jebnięcie przyszło w grudniu. Wówczas to fefedron vel. Ferdinando de Giorgi zrzekł się posady w Jastrzębskim Węglu i na swoich skrzydełkach uleciał do Włoch by prowadzić Cucine Lube Civitanova. #!$%@? jeden. Straciłem wtedy resztki szacunku do niego. Ale #!$%@? z nim. Na jego miejsce z Indykpolu AZSu Olsztyn ściągnięto Roberto Santillego, zaś w jego miejsce do zespołu sponsorowanego przez firmę spod znaku paróweczek przyszedł Mieszko Gogol, który ewakuował się ze szczecińskiego Titanica. W lutym doszło do kolejnej rotacji, tym razem na spodzie tabeli. Przez problemy finansowe z MKSu Będzin odszedł Gido Vermeulen, a został zastąpiony przez jego asystenta - Emila Siewiorka, mistrza subtelności i użytkownika najdelikatniejszego języka jaki mógłbyś sobie wyobrazić. Tyle by było jeśli chodzi o rotacje które już zaszły, jednak wszędzie słyszymy kalumnie o tym co ma nastąpić. I tak oto wraz ze startem następnego sezonu, w Katowicach zjawi się Dariusz Daszkiewicz a Piotr Gruszka zastąpi Grześka Kreta w Rzeszowie, Mieszko Gogol zajmie miejsce Roberto Piazzy w Bełchatowie, ze Skry również wyemigruje Michał Winiarski, który trafi do Trefla Gdańsk w miejsce srebrnego lisa Anastasiego, który to zastąpi w Warszawie Stephana Antigę. W tym całym zamieszaniu obecnie bez trenera pozostają Łuczniczka Bydgoszcz i AZS Olsztyn. Faza jak #!$%@?. Karuzela #!$%@? lepsza niż po odsłuchaniu DOSKOZZZY podczas stanu ciężkiego upojenia się alkoholem.
ZAKSA, ONICO, NIESPODZIANKI I OGÓLNY BURDEL
Faza zasadnicza PlusLigi miała jednego słusznego zwycięzcę - ZAKSE Kędzierzyn Koźle, która zaliczyła serię 14 zwycięstw bez porażki (i bez remisu jakby ktoś miał wątpliwości), i która pozycję lidera trzymała praktycznie od początku do końca. Po drodze zdobyła jeszcze Puchar Polski, ale ten turniej oprócz nazwy i historii to gra o nic, więc pozwolę go sobie ominąć jak wątek Dorne w najpopularniejszym obecnie emitowanym serialem. Jednak granie ligi, pucharu i Ligi Mistrzów ciągle jednym składem, w osobach Śliwki, Deroo, Toniuttiego, Kaczmarka, Bieńka, Wiśniewskiego i Zatorskiego zaowocowało kryzysem formy pod koniec fazy zasadniczej, który to jednak koziołkowi potrafili przezwyciężyć i w końcowym rezultacie zdobyć po roku przerwy tytuł mistrzowski, ale o tym napiszę jeszcze potem. Gdy jakoś w okolicach Final Four PP kontuzję złapał filar ZAKSY - Sam Deroo do pierwszego składu wskoczył w jego miejsce młody Rafał Szymura, który to Belga zastąpił zajebiście i został przez wielu ekspertów lepszych i gorszych dopisany do listy "siatkarzy perspektywicznych". Od następnego sezonu trafi on do GKSu Katowice, gdzie będzie prawdopodobnie liderem na pełnym dystansie. Wracając, ekipa z opolskiego najmniej falowała przez pierwszą część sezonu, czego nie można powiedzieć o innych ekipach.
Oprócz Resovii, sezon ten został koncertowo wręcz #!$%@? przez reprezentantów Kopalni Węgla Brunatnego w Bełchatowie. Prawie tak fatalnie jak Stocznia, sezon rozpoczęli żółto - czarni, od porażki 2:3 na wyjeździe z Łuczniczką. Potem było różnie, raz lepiej raz #!$%@?. Skra jednak w tym sezonie kojarzy się głównie ze świetnym przygotowaniem fizycznym, którego autorem był Eduardo Romero. Dzięki jego pracy Bełchatów zmienił się w #!$%@? szpital i chyba tylko nielicznym zawodnikom udało się uniknąć kontuzji w trakcie rozgrywek. Sytuacja taka otworzyła drogę do pokazania się takim zawodnikom jak Piotr Orczyk, który okazał się wzmocnieniem tak fantastycznym jak złamanie kości udowej z przemieszczeniem. Oprócz Orczyka kolejnymi partaczami byli kochany przez wszystkich Grzegorz Łomacz, który powinien sypać w Wisłoku Strzyżów (nie urągając oczywiście tej świetnej drużynie), oraz mający być jednym z głównych wzmocnień - mający za sobą kapitalny sezon reprezentacyjny Artur Szalpuk, który w nawet najmniejszym stopniu nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Postawę jeszcze dosyć młodego przyjmującego można częściowo wytłumaczyć kontuzją, ale granie takiego piachu przed i po niej, to już przesada. W pierwszej części sezonu najbardziej popisowym graczem z bełchatowskiego ula był zdecydowanie Renee Teppan. To #!$%@? co on wyczyniał w ataku to po prostu XD. Przyznać jednak trzeba, że Estończyk złapał dobrą formę pod koniec fazy zasadniczej, i był jednym z autorów wielkiego sukcesu jakim było wejście Skry do czołowej szóstki PlusLigi, o którą to biła się z Resovią, Katowicami i Olsztynem. Pozycja atakującego w ekipie prowadzonej przez Roberto Piazzę była największą bolączką tej drużyny, bo gdy Teppan dostawał wylewu za wylewem na prawym skrzydle, jako swojego zmiennika miał Mariusza Wlazłego, który według Łukasza Kadziewicza dalej fizycznie wygląda jak na MŚ w 2006, ale prezentował poziom taki sam lub gorszy. Na udowodnienie poziomu gigantycznego #!$%@? pozwolę sobie tutaj wspomnieć mecz Skry grającej u siebie z AZSem Olsztyn, kiedy to Teppan i Wlazły zdobyli ŁĄCZNIE tyle samo punktów co Sebastian Warda SAMYM BLOKIEM XD. Jedynymi siatkarzami trzymającymi poziom i będącymi liderami drużyny byli Milad Ebadipour i młody Jakub Kochanowski, który bardzo dobrze zastąpił Srecko Lisinaca i nawet tak jak on potrafi atakować z drugiej linii.
Oprócz Zaksy i Skry kolejnymi pewniakami do wejścia do fazy play-off była utytułowana już drużyna Jastrzębskiego Węgla i budująca się nowa siła na polskich parkietach - ONICO Warszawa. Siatkarze ze Śląska mimo zawirowań spowodowanych ucieczką tego kutafona de Giorgiego do Włoch i odejściem dawnego lidera drużyny - Salvadora Hidalgo Olivy do Turcji (Sam Kubańczyk pod skrzydłami Mariusza Sordyla w drużynie ze Stambułu sięgnął po puchar i mistrzostwo kraju, a w tym pierwszym turnieju został wybrany MVP imprezy.) prezentował równą, dobrą formę. Niekwestionowanym liderem górników był Julien Lyneel, który #!$%@?ąc lewą ręką potrafił ograć każdego i obić każdy blok. Obok niego na przyjęciu różne epizody miał P O T Ę Ż N Y Niemiec Christian Fromm, który potrafił ciągnąć atak i być zagrożeniem w zagrywce, lub być strzelnicą w przyjęciu i ogólną kulą u nogi. Tak samo jak niemiecki przyjmujący sinusoidę w swojej grze miał Dawid Konarski. Podwójny mistrz świata (tak on jest #!$%@? podwójnym mistrzem świata XD) w przeciwieństwie do Teppana miał solidnego zmiennika w osobie Jakuba Buckiego, który zaliczył kilka bardzo dobrych meczów. Grą solidnych węglowych jak zawsze solidnie kierował solidny jak Mercedes W123 Lukas Kampa. Drużynę do 3 miejsca po pierwszej części sezonu doprowadził Roberto Santilli, regularnie #!$%@?ący kosmiczne inby z sędziami.
Jastrzębianie walkę o awans bezpośrednio do półfinału przegrali z prowadzoną przez szkoleniowca mistrzów świata z 2014 - Stephana Antigę drużynę ONICO Warszawa. Na początku liderami stołecznej drużyny mieli być młodzi przyjmujący - Bartosz Kwolek i Piotr Łukasik, oraz Brazylijczyk Araujo, a grą dyrygował zmiennik Toniuttiego w reprezentacji Francji - Antoine Brizard. W grudniu była Politechnika została bardzo mocno wzmocniona - z upadającej Stoczni Szczecin przyszli do ekipy ONICO Niko Penchew i Bartosz Kurek. Atakujący reprezentacji Polski oczywiście z miejsca stał się absolutnym liderem i główną armatą ekipy. Transfer Kurka pchnął dotychczasowego pierwszego młota - Araujo do odejścia z Warszawy, a drugim atakującym został wiecznie drugi Sharon Vernon - Evans. Warszawianie generalnie szczególnie drugą rundę fazy zasadniczej grali koncertowo, zasłużenie zajmując miejsce zaraz za ZAKSĄ.
Czołowa szóstka po fazie zasadniczej miała dwie niespodzianki. Tą większą była zdecydowanie drużyna znikąd - Aluron Virtu Tutti Fruti Warta Zawiercie. Pod dowództwem Marka Lebedewa Jurajscy Rycerze prowadzeni przez Marcina Walińskiego, Mateusza Malinowskiego, Alexandre Ferreiry i małego starego Słowaka - Michała Masnego grali kapitalnie, a we własnej hali byli groźni jak Richard Kuklinski. Zawiercianie nie mieli wielkich nazwisk, ciężko nawet stwierdzić czemu #!$%@? oni znaleźli się tak wysoko, mając skład na poziomie Katowic albo Olsztyna. W każdym razie, to właśnie ekipa z miasta między Zagłębiem Dąbrowskim a Częstochową wywalczyła swój świetny wynik.
Kolejną niespodzianką, choć już nie tak dużą jak Jurajscy była ekipa Cerradu Czarnych Radom vel. Wojskowych. Miasto słynące z miłośniczki napoju 3 cytryny miało na papierze dobry skład - z mocnymi Fornalem, Żalińskim i dobrym rozgrywającym Vincicem, oraz mającym być motorem napędowym Maksimem Zhigalovem. Osobiście przyznam, że bardzo liczyłem na drużynę Wojskowych, i liczyłem na nieco więcej. Ale mniejsza z moim subiektywnym #!$%@?. Tak jak siatkarze z Zawiercia, podopieczni Roberta Prygla byli bardzo groźni w swojej hali ze złotym jak włosy Lannisterów sufitem. W trakcie sezonu przez urazy i słabszą dyspozycję ze składu wypadł rosyjski atakujący, a został zastąpiony przez znanego ze związku z Izą Krzan - Michała Filipa. Ten to fantastycznie zbudowany ale i chimeryczny zawodnik złapał konflikt z gorącymi jak lato w Mongolii kibicami, których to pozdrowił kiedyś środkowym palcem. Ekipa z Mazowsza jednak prezentowała jednak dosyć równą formę, i na 4 miejscu awansowała do fazy play-off.
Jak wcześniej wspominałem, o szóstkę biły się jeszcze GKS Katowice, Indykpol AZS Olsztyn i Asseco Resovia Rzeszów. No i w sumie nie będę się rozpisywał, bo i tak wyjdzie w #!$%@? długo bez tego, więc napiszę tylko że każdy miał swoje gorsze i lepsze momenty, ale koniec końców wszyscy #!$%@? i się nie liczyli jak Dmitrij Miedwiediew.
MACIEJ MUZAJ I ZENIT KAZAŃ
Europa wciąż niezdobyta. Sezon 2018/2019 nie przyniósł żadnego sukcesu w rozgrywkach międzynarodowych, choć było blisko sensacji. Na fazie grupowej swoją przygodę zakończyła ZAKSA, która trafiła do grupy z Civitanovą i Modeną, a ze pozostałe dwie polskie drużyny - Skra Bełchatów i Trefl Gdańsk które znalazły się w jednej grupie, awansowały do fazy pucharowej. I tutaj zaczęło robić się ciekawie, a nawet bardzo ciekawie. W ćwierćfinale Bełchatowianom przyszło się mierzyć z Zenitem Sankt Petersburg, ciągniętego przez Oreola Camejo i jednego z najefektowniejszych siatkarzy na świecie - węgierskiego Niemca - Gyorgy Grozera. Trutnie dosyć niespodziewanie pokonali u siebie rosyjski klub 3:1, a na wyjeździe co prawda przegrali w takim samym stosunku, ale wygrywając złotego seta awansowali do półfinału. Wiele więcej natomiast działo się w pojedynku Trefla Gdańsk z Wielkim Zenitem Kazań. Nie będę opisywał Zenitu, bo każdy kto choć trochę wie o siatkówce wie czym jest ta napędzana gazem marka. W każdym razie drużynę Trefla, wiele słabszą od tej z poprzedniego sezonu każdy skazywał nie wyruchanie bez wazeliny przez rosyjskiego giganta. Tymczasem jednak w pierwszym meczu granym w Gdańsku, drużyna Andrei Anastasiego pokazała pazur i uległa N'Gapethowi i spółce dopiero w tie-breaku. Na rewanż do Rosji jednak i tak polska drużyna jechała jak romska rodzina do Auswitz. I tu się #!$%@?ła rzecz wręcz nieprawdopodobna. Ciągnięty przez kapitalnie grającego Macieja Muzaja Trefl prowadził 2:1 i co najważniejsze - miał piłkę meczową na wagę półfinału i #!$%@? z rozgrywek wielkiego Zenitu. Ale #!$%@? oczywiście co Muzaj dał, Muzaj musiał zabrać i tę oto piłkę meczową #!$%@?ł nad blokiem w aut XD. Zenit seta wygrał, Trefl wygrał tie-break ale Zenit wygrał złotego seta i to on zameldował się w półfinale. Mimo że Gdańskie Lwy odpadły, trzeba przyznać że dały dużo emocji i radości. Miło było patrzeć na równą, świetną walkę Schotta, Kozłowskiego, Nowakowskiego i Muzaja z N'Gapethem, Mikhaylovem, Andersonem i Volvichem. Brawo dla Gdańska, brawo dla Anastasiego, Muzaj XD. Wróćmy jednak do Skry bo ta awansowała do najlepszej czwórki w Europie i.. i w sumie #!$%@? to by było na tyle. W półfinale została zgwałcona jak Syfon w Ferdydurke przez Civitanovę i zakończyła swój podbój Europy. Od sezonu 2014/2015 nie mamy medalu w Europie, i ten sezon też nam go nie dał. MUZAJ XD
OSTATECZNE ROZWIĄZANIE KWESTII LIGOWEJ
Faza Pucharowa. W półfinałach bezpośrednio znaleźli się ONICO i ZAKSA, a o pozostałe dwa miejsca walkę toczyli Skra z Jastrzębskim Węglem oraz Tutti Frutti z Czarnymi Radom. Rywalizacja węgla kamiennego z brunatnym pokazała że kamienny jest jednak znacznie lepszy, a brunatny nadaje się tylko do spalenia na miejscu. Bełchatów praktycznie nie istniał w tej rywalizacji. Tak jak w fazie zasadniczej, grali tylko
parę razy parsknąłem
w sumie jedyny sukces tego sezonu ligowego to spore emocje - sportowe, pozasportowe, pozytywne i negatywne
no nie było nudy :D
A Muzaj odblokował achievment - zawiódł dwie drużyny w jednym sezonie XD
@QcyKrul: niektórych zespołów nawet Leon by nie pociągnął do medalu