[Kakergetes]

12 kwietnia 467 roku cesarzem zachodniej części Imperium Romanum został Antemiusz.

Prokopiusz Antemiusz pochodził ze znakomitej rodziny, która miała duże znaczenie we wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego. Był żonaty z jedyną córką cesarza wschodniorzymskiego Marcjana.

Te świetne koligacje rodzinne stawiały go w roli naturalnego kandydata na następcę teścia na cesarskim tronie. Tak się jednak nie stało, pod wpływem wszechwładnego Aspara władzę w Konstantynopolu po śmierci Marcjana objął Leon.

Prokopiuszowi Antemiuszowi pisane było jednak przywdziać purpurę. W 467 roku został wyprawiony przez cesarza Leona do Rzymu, gdzie objął władzę nad zachodnią częścią Cesarstwa Rzymskiego, a właściwie nad tym co z niego zostało. W Galii panoszyli się Wizygoci, Burgundowie i Frankowie; afrykańskie prowincje podbili Wandalowie na czele ze sławnym królem Gejzerykiem.

Krótkie panowanie Antemiusza to czas dalszego rozkładu Cesarstwa Zacchodniorzymskiego. Nie udało się odbić Afryki z rąk Wandalów. Wielka wyprawa podjęta przeciwko Gejzerykowi, zakończyła się kompromitującą porażką floty wschodniorzymskiej.

Narastała opozycja wobec rządów Antemiusza, wrogowie nazywali cesarza pogardliwie: Graeculus - Greczynek. Przeciwko władcy spiskował prefekt pretorium Arwand, który wszedł w konszachty z Wizygotami. Ten spisek udało się jeszcze zdusić w zarodku.

Ostateczne zachwianie znaczenia Antemiusza związane jest z klęską jaką poniosła jego armia w starciu z Wizygotami, w bitwie nad Rodanem. Antemiusz stracił tam nie tylko wielu żołnierzy, ale również własnego syna, Antemiolusa, który dowodził armią.

Przeciwko cesarzowi zaczął knuć potężny prefekt Rycymer. W 472 roku armia Rycymera, wspierana przez Burgundów, dowodzonych przez królewicza Gundobada, obległa Rzym.

Stolica broniła się dzielnie. Cesarz liczył na odsiecz ze strony Ostrogotów, która faktycznie nadeszła. Niestety dla cesarza Ostrogoci zostali pokonani w bitwie nad Tybrem.

Antemiusz próbował jeszcze wydostać się z Rzymu w przebraniu żebraka. Szczęście znów nie dopisało cesarzowi, został rozpoznany i zabity 11 lipca 472 roku.

#historia #starozytnosc #starozytnyrzym