Wpis z mikrobloga

@Marshall1337: Generalnie pomiar ciągu poligonowego. Ja przede wszystkim stosuję przy zakładaniu osnowy realizacyjnej, gdzie podczas wyrównania, na błąd ma duży wpływ spoziomowanie lustra i precyzyjne ustawienie tyczki na punkcie. Przy metodzie 3 statywów nawet w gęstej zabudowie śródmiejskiej gdy ustawię statyw z lustrem na ~1.80m mam pewność, że będzie spoziomowane i nie wkradnie się ~5mm błąd pochylenia lustra na tyczce (5mm na każdym punkcie, gdzie ktoś trzyma lustro na tyczce ;)).
@Marshall1337: @ziomekz: My nawet w firmie ostatnio robiliśmy metodę 3 statywów na ... 6 statywów :D 3-osobowa ekipa, jeden mierzy, a dwaj goście biegają z wyprzedzeniem i zabierają ostatni statyw i idą na kolejny punkt rozstawiają i tak w kółko. Najgorsze to to, że czasem trzeba nieść 2 statywy naraz przez np 300 metrów po pagórkowatym terenie. Mierzyliśmy przemieszczenia górnicze przy autostradzie A1.
@Marshall1337: @DanekRBI: Pominąłem to w poprzednim poście ale w zasadzie pod metodę 3 statywów (a raczej jej pewną odmianę) można podpiąć pomiar długich budowli metodą naziemnego skaningu laserowego, ale bardziej w celach uzyskania z chmury punktów modelu, a nie wyznaczenia przemieszczeń (ponieważ do wyznaczenia przemieszczeń metodą TLS długich budowli powinniśmy założyć osnowę realizacyjną tachimetrycznie - błąd wcięcia stanowiska skanera na dwa punkty w linii prostej, a więc może być lipa