Wpis z mikrobloga

– Mamusiu – szepnął Muminek. – Co jej się stało, że zrobiła się taka zła?
– Kto?
– Buka. Czy ktoś jej dokuczył i dlatego jest taka?
– Tego nikt nie wie – odparła Mama wyciągając ogonek z wody. – Może dlatego jest taka, że nikt nic nie zrobił. To znaczy, nikt nie zainteresował się nią. Ale ona chyba tego nie pamięta i nie rozmyśla na ten temat. Buka jest jak deszcz, jak ciemność albo jak kamień, który trzeba obejść, żeby móc iść dalej. Chcesz trochę kawy? Jest w termosie w białym koszyku.
– Teraz nie – odpowiedział Muminek.
– Ona ma małe żółte oczy, nieruchome jak u ryby. Czy umie mówić?
Mama westchnęła.
– Nie należy rozmawiać z Buką. Lepiej nie mówić ani do niej, ani o niej, bo może zrobić się jeszcze większa i zacznie kogoś gonić. Ale nie rozczulaj się nad nią. Tobie się wydaje, że Buka tęskni za wszystkim, co świeci, a tymczasem ona chce tylko na tym usiąść, żeby zgasło i nigdy więcej się nie zapaliło.

#polecampoczytacmuminki #muminki #feels
  • 1
  • Odpowiedz