Parkietaż Penrose'a to rodzaj pokrycia płaszczyzny wielokątami przylegającymi i nie zachodzącymi na siebie, odkryty przez angielskiego fizyka i matematyka Rogera Penrose'a, w którym płaszczyzna pokrywana jest za pomocą dwóch rodzajów figur tak, aby wzór nie powtarzał się okresowo po przesunięciu.