Dzień poza Polanką 1

Ludzie z nieufnością spoglądają na kunie. Są niczym człowiek z krzyżem, który uciekł przed radosnym monologiem Marva. Poszukiwania miejsca na nocleg, lub wyżerkę okazało się być ciężkim zadaniem. A to ostatni pokój w stajni zajęła para osłów z ciężarną oślicą. A to wyszła pasza. A to ograniczenia wzrostu w pysku. Mission Impossible, rzecz nie do przeskoczenia.

Zrezygnowane kunie postanowiły ruszyć przed siebie, głównym traktem tego miejsca poza Polanką. Może coś się stanie, może coś znajdą, może coś. Jednak, gdy zabrały się za podróż, zaczęło wiać. Podmuchy uderzały to z prawej, to z lewej. Ten dziwny zryw powietrza ustał równie nagle, co się zaczął. Kunie chciały wznowić podróż, jednak za sobą usłyszały tylko donośne:

-Pokaż całość

Dzień na Polance 4

Zgodnie z poleceniem Ihahasi, kunie wybrały drogę w lewo, chociaż nie mogły mieć pewności, czy jej ustalenia były poprawne. Powoli szły ubitą drogą, która przecinała pola, zarośla, lasy, inne polanki. Gdzieś po drodze przemykała im zdziczała jabłonka, która przykuwała uwagę trzech kuni, które uważały się za jabłkowych koneserów, chociaż tak naprawdę to był nałóg. Gdy grupa szła, powoli zaczynało zmierzchać. Słońce zachodziło za horyzontem, ogłaszając koniec kolejnego dnia na Naleśniku. Im dalej kunie szły, tym bardziej okolica stawała się mniej przyjazna. Zaczęły je otaczać gęste zarośla, przypominające dżunglę – taki głupi las. Zaczęła się również pojawiać mgła, która z czasem gęstniała. Ciemności i mgła, doskonałe warunki do eksploracji nieznanego terenu. W pewnym momencie kunie stanęły w miejscu, niedaleko grupy dało się usłyszeć szmer poruszanych gałęzi, który nabierał siły. Ekipa Króla Kunia stanęła w pozycjach bojowych, jeśli można mówić o takowej w przypadku czteronożnej istoty z morderczym kopytem i czekała na to, co się stanie. Po chwili z gęstych krzaków wyskoczył lis. Rudy s------l, chytrusek. To nigdy nie był on, chociaż to był on.

Po chwili konsternacji, do psowatego powoli podszedł Kubuś. Jako przyjazny koń nie miał problemu by porozmawiać z rudym kopaczem nor. Lis wyglądał na zaniepokojonego, ale nie próbował uciec. Spoglądał z ciekawością i zaniepokojeniem na kopytnego posłańca. Powoli zaczął wątpić w przeżycie. Kubuś natomiast powąchał lisa, spojrzał na niego i powiedział:

-Pokaż całość

Dzień na Polance 3

Chujwieco okazało się być nie lada wyzwaniem dla kuni, a ich niezwykła umiejętność współpracy spowodowała, że każdy zaczął robić coś innego.

Koń Rafał zaczął hasać w tę i z powrotem. Do przodu, do tyłu, w górę i w dół. Hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał, hasał… no i się zrzygał.

_________________________Pokaż całość

A, pisałem, że wygrywa opcja z większością głosów?
Nie pisałem?
To już piszę. xD

Dzień na Polance 2

KrólPokaż całość

Nad Naleśnikiem właśnie powstawała ognista kula, traktowana jak słońce, ogłaszając wszystkim, że zaczyna się dzień. Gdzieniegdzie utrzymywała się jeszcze poranna mgła, spowijając łąki i lasy. Światło słońca docierało już do Polanki, gdzie radośnie hasasały konie. Istoty prawdopodobnie inteligentne. Ponoć coś tam potrafią, ale nikt nie znalazł na to dowodów. Wśród stada było wiele indywiduów, które wyróżniały się na tle pozostałych. Rządzone niepodzielnie przez Króla Kunia nie przejmowały się światem zewnętrznym. Dopóki dostawały paszę, a wodopój był pełen, nie potrzebowały więcej do szczęścia.

Sielanka jednak skończyła się gwałtownie. Pewnego dnia, ku przerażeniu całego stada, kunie odkryły, że gospodarz się nie pojawił, by rzucić żarłem czy też wymienić wodę. Nie przyszedł również Jontek – lekko opóźniony intelektualnie syn gospodarza, który miał dziwne ciągoty do lizania płotów. Nikt nie widział, żeby wyjeżdżali, nikt nie słyszał przerażających krzyków z chaty, które świadczyłyby o małym morderstwie. Po prostu zniknął i już. Kunie zaczęły się godzić ze swoim losem i faktem, że przyjdzie im zemrzeć na tym cholernym pastwisku, gdy zdarzyło się coś niespodziewanego. Wszystkie kunie odkryły, że potrafią mówić jak ludzie.

Król Kuń zawezwał całe stado, żeby omówić ostatnie wydarzenia. Stary, lekko zniedołężniały, a jeśli wierzyć plotkom to i nie tak rubaszny jak kilka lat temu spoglądał na swoje konie. Po chwili milczenia przemówił, z lekką dozą niedowierzania:

-Pokaż całość

Zapisy zakończone.
Mamy 17 zindywidualizowanych kuni, co w sumie mnie zaskoczyło, bo w sumie ilu ludzi pisałoby się na odgrywanie roli gadającego kunia żyjącym na naleśniku, ze swoimi skillami i misją do wykonania. xD

KARTY POSTACI zostały utworzone, słabości wylosowane.

Pamiętajcie tylko, że osoby ze słabością Pfafafaj! muszą się odpowiednio wczuć i wypowiedzi postaci muszą być z wadą wymowy. ( ͡° ͜Pokaż całość

Że ci się trollu jeszcze nie znudziło. xDD

#kunieabsurdalnie

It's de fajnal kałntdałn!

Nadchodzą ostatnie godziny tworzenia swych kuni, więc spieszcie się, twórzcie, patatajajcie!
Dla wygody:
Tutaj jest post z zasadami gry, tworzenia kunia i innymi pierdołami, które mogą ułatwić wam życie w małym, autystycznym świecie kuni.

NatomiastPokaż całość

Prawilnie przypominam, że do stworzenia swojego zindywidualizowanego kunia pozostały 3 dni. W tym wpisie opisane są ogólne zasady rozgrywki i tworzenia postaci, a tutaj możecie zadawać pytania, chociaż nie wiem po co. xD

Linki do formularzy tworzenia kunia:
Kary
Siwy
GnaidyPokaż całość

Tutaj możecie zadawać pytania, składać podania, stwierdzać bezsens egzystencji. Ogólnie taki tam sobie wpis.

#kunieabsurdalnie

Panowie trollowie (chociaż patrząc po składni, to jeden trollaniusz), dziękuję za dawkę waszego spiedolenia.

Dziękuję trollowi zwącego się J---Ć CIĘ SARACEŃSKA K---O, N------------M MISKĄ AŻ BYŚ ZDECHŁ JAK TEN J----Y ASSASYN, twoi rodzice byli niezwykle kreatywni.

Dziękuję panu trollowi, który podpisał się jako Onde i przedstawił swoje stanowisko wobec PSL, chociaż nie wiem co to ma do rzeczy. Nie mnie oceniać.

DziękujęPokaż całość

W Mackowatych Niebiosach Mackowatego Pana trwała dogrywka ostateczna. Czepliwy Zod rzucał właśnie na stół ostatnie karty. Układ tak skomplikowany, że zwykły śmiertelnik nie byłby w stanie pojąć, co się właśnie stało. Pozostali gracze patrzyli z niedowierzaniem. Wędrowiec Dan patron podróżujących, zaskoczonych drogowców i awizo znalezionego w skrzynce, gdy adresat czekał w domu. Mrok mający pod swoją opieką kopalnie, 13 pensje oraz słoiki kiszonych ogórków schowane przed laty na piwnicznej półce. Methida – opiekująca się puszkami po ciastkach, przerobionymi na przyborniki do szycia i opakowaniami po lodach, w których jest zamrożony koperek. Dionos, wiecznie nietrzeźwy bóg wina i wyrobów winopodobnych, posiadający moc nadania każdemu stanowiska kierowniczego. Wszyscy oni byli zszokowani ruchem Mackowatego i słowami, które wypłynęłyby z jego ust, gdyby takowe posiadał:

- PO MAKALE!

To był koniec gry, nikt nie miał już nic do powiedzenia. Przegrana dotkliwa, ponieważ stawką było 100 kilogramów karmy dla gekona. Wszak nikt z graczy takowego stworzenia nie posiadał, ale wygrana to wygrana. Pogodzeni z porażką Dan, Mrok, Methida i Dionos zaczęli wracać do swoich pałaców, gdy Czepliwy Zod poczuł jakieś zawirowanie mocy. Zwrócił swe macki w stronę Naleśnika, który dumnie nazywał swoim światem. Opus Magnum, które było w rzeczywistości naleśnikiem zostawionym na talerzu wszechświata, który samoistnie zaczęły zajmować nowe cywilizacje (dla jednostek boskich będące po prostu pleśnią). Coś zaniepokoiło Mackowatego. Jakby samoistne twory z Naleśnika zaczęły sobie rościć prawa do boskich mocy. Do tworzenia rzeczy niematerialnych na materialnym materiale.

-Pokaż całość

Żeby nie było - projekt nadal żyje i się tworzy. Jak na razie mam ogarnięte większość skilii i cech postaci. Powoli też ogarniam mechanikę, która ogólnie będzie dość uproszczona i raczej ograniczę wpływ kości na przebieg przygody.
Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to wpis startowy powinien pojawić się w ten weekend - piątek lub sobotę, chociaż ten drugi termin jest bardziej prawdopodobny.

No i jedna kwestia, której nigdzie nie zaznaczyłem, aPokaż całość

Ok, nie chce mi się czekać do jutra, a nie zapowiada się, żeby coś się miało zmienić.
Dzięki wszystkim za wypełnienie ankiety oraz sugestie, które w nich zawarliście. Również dziękuję trollom, które radośnie sobie hasały po ankiecie. Szczególnie urzekła mnie ta cała w "Saraceńskiej k----e".
Może i 18 ludzi zainteresowanych grą, to w porównaniu z grami lacuny wygląda marnie, ale od czegoś trzeba zacząć. A ogólnie - im was mniej, tym łatwiejPokaż całość

Ok, lecim z tym kuńksem.

Wygląda na to, że kunie jednak mają chętnych do zagrania, choć nadal w to nie wierzę, więc czas na kolejny krok.
Pozwoliłem sobie z lekka zerżnąć od lacuny pomysł z ankietami, coby rozpoznać nastroje w narodzie. W tym formularzu jest kilka pytań odnośnie podkładki fabularnej i mechaniki, które pozwolą mi poukładać sobie niektóre sprawy we łbie i dość sprawnie przystąpić do dalszych prac nad grą. Wiele czasu to nie zajmie, ale ułatwi mi zadanie.
Daję wam czas do, hmmm... soboty, godziny 23.59.Pokaż całość

Na świecie płaskim niczym naleśnik była sobie polana. Hasały po niej radośnie kunie, nieświadome swojego jestestwa. Jadły paszę, podgryzały trawę, patatajały to w tę, to we w tę. Nie przejmowały się wielkim światem. One były tu, a wszelkie problemy tam. Ten czas jednak miał się właśnie skończyć.

W jednym z głównych ośrodków akademickich uczeni opracowali właśnie przypadkiem celuloid, substancję wybitnie wybuchową jak i rewolucyjną. Pozwoliła ona na tworzenie ruchomych obrazków, które wstrząsną historią. Nie mogli przewidzieć, jakie konsekwencje będzie miało igranie z taką silą.

Pewnego dnia, jeden z kuni hasając sobie przez polanę poczuł jakieś zakłócenie. Jakąś zmianę, która wpłynie na jego życie. Spojrzał po innych kuniach ze stada i uświadomił sobie, że nie tylko jego dotknęło to uczucie. Chciał prychnąć z niedowierzaniem, ale ku jego zaskoczeniu z ust wybrzmiało:

-Pokaż całość

Dobra, jako że na fali wszyscy tworzą własne gry, to i ja nie będę się obijał.
Otwieram #kunieabsurdalnie

Ogólne zasady:

- Wszyscy zaczynają na polaniePokaż całość