#sepecharecenzuje Małe kobietki (2019) (no.54)

Nie powiem, żebym miał szczególnie romantyczną duszę, ale Małe kobietki obejrzałem… i to z całkiem sporą satysfakcją. Oparty na powieści niejakiej Louisy May Alcott film Grety Gerwig o dziwo broni się i stoi na własnych nogach. Chociaż… być może nie była to do końca zasługa pracy naszej pani reżyser.

+aktorskie kreacje Florence Pugh i Timothée Chalameta robią niesamowitą robotę. Z jednej strony fantastycznie ukazana przemiana krzykliwej dziewuchy w wykalkulowaną damę z salonów, z drugiej zaś wychowany w dobrobycie, ale i zagubiony obszczymurek. Dwójka twarzy młodego pokolenia o niezwykłym talencie. Ogromny plus.
+na drugim planie również sporo przyzwoitych nazwisk, chociażby zawsze świetna Meryl Streep czy wymiatająca ostatnio Laura Dern
Sepecha - #sepecharecenzuje Małe kobietki (2019) (no.54)

Nie powiem, żebym miał sz...

źródło: comment_1581632325n4sxNxHdawOM0imzj7qZAB.jpg

Pobierz
  • 5
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@Sepecha: Proszę nie szkalować Saoirse, mojej waifu. XD Imo fajnie balansowała swoją grą pomiędzy przebojowością bohaterki w życiu zawodowym a lękliwością w życiu osobistym. Co do Florence Pugh i Timoteja zgadzam się w 100%. Wgl Greta Gerwig to moja druga waifu (i aktorsko i reżysersko). Mam wrażenie, że na naszych oczach wykuwa się wielki talent inscenizatorski i przede wszystkim montażowy oraz scenariopisarski, bo w moim odczuciu "Ladybird" i "Małe kobietki"
  • Odpowiedz
#sepecharecenzuje Midsommar. W biały dzień (2019)

Dwa miesiące po seansie, ale zrecenzować warto, może ktoś się skusi. O ile horrorów zwyczajnie nie lubię, tak perełki pokroju Midsommara przywracają wiarę w ten specyficzny gatunek. Ari Aster sprawił, że po raz pierwszy na sali kinowej poczułem autentyczną grozę. I nie był to strach jak przy śmieciowych dżampskerach, ale prawdziwe przerażenie, którego w filmie nie zaznałem od seansu Znaków i Osady jako gnojuch. Za to biję czołem pokłony.

+oprawa i klimat: przejaskrawione, pastelowe barwy, biel i słońce w pełni, ale mimo to czuć, że w powietrzu wisi coś strasznego
+występ Florence Pugh, tej młodej kobitce należą się owacje za samo wycie rozpaczy na początku, potem jest jeszcze lepiej. Chowajcie się, holiłudzkie miernoty.
Sepecha - #sepecharecenzuje Midsommar. W biały dzień (2019)

Dwa miesiące po seansie,...

źródło: comment_uY17myjPDaXogOzJyUxPHcgEbk23VdFd.jpg

Pobierz
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach