Wspominam ciebie, bo pamięć o tobie nie znika przyjacielu, poznałem ciebie, tak naprawdę gdy już ciebie tutaj nie ma. Ale jesteś gdzieś tam i choć nie sięga tam moja wyobraźnia, podróżuje z nią po tych wszystkich miejscach gdzie chciałbyś razem z nami być. A my dalej w pogoni za własnym cieniem, mamy nadzieje i jeszcze więcej wiary, do której tak naprawdę przekonałeś nas jeszcze bardziej. A jaki los, taki układ i te

To ja jestem chory, wykoleiłem się z toru? Powiem Ci szczerze że nie miałem wyboru.